Zekat servet biriktirip onu atıl, pasif hale getirmenin amansız düşmanıdır. Tövbe suresinin 34 ve 35. Ayetleri konunun açık izahını yapmaktadır. “Altını ve gümüşü biriktirip de onları Allah yolunda harcamayanlar için acıklı bir azabı müjdele. O gün bu altın ve gümüşler cehennem ateşinde kızdırılıp bunlarla onların alınları, böğürleri, sırtları dağlanacak ve o esnada işte nefisleriniz için toplayıp, sakladıklarınız artık saklayıp istifçilik ettiğiniz bu nesnelerin acısını haydi tadın denilecek” buyrulmaktadır. Zekat sermayeyi yatırıma zorlar. Çünkü elde atıl, pasif tutulup yatırıma yönlendirilmeyen sermaye, yıldan yıla zekat ödemeleri sebebiyle erimeye yüz tutar, azalmaya başlar. İslam’da faiz haramdır. Zekat ise farzdır. Kapitalist sistemlerde krediye ihtiyaç duyan çevrelere verilen para ve mal kapitalistin yararına, lehine belli bir nisbette artış saplar ve kredi alan kişi veya zümreleri bu ihtiyaçları dolayısıyla sömürülürler. İslam’da ise kredi (Karzı hasen) denilen, faizsiz borç olarak verilebilir. Bunun yanında zengin mal ve parası üzerinden, bir yıl geçtikten sonra, ihtiyaç sahiplerine belli bir nisbette zekat vermek mecburiyetindedir. İslam’ın ekonomik sisteminde, kredi ihtiyacının sömürülmesi ortadan kaldırıldığı gibi, çalışma ve çalıştırılmayan para, durduğu yerde zekatla törpülenerek belli bir noktaya kadar küçülür. Böylece sermaye piyasasının canlanması ile zekat arasındaki bağ daha iyi anlaşılır. Zekat parayı işletmeye teşvik eder. Aksi halde çalışmayan altın ve gümüş ve nakit para zekatla yontularak piyasaya aktarılır. Günümüze baktığımızda Hristiyanı ile, Yahudisi ile, Hindusu ile, Komünisti, Ateisti, Müslüman geçinenleri ile küresel sermayenin ve kapitalizmin blokları arasında adeta öğütülen preslenen bir insanlık. Açlıktan ölenler, parasal cinayetler, vahşi tüketim tuzakları, pazarlanan kadınlar, duran yatırımlar, sıfırlanan istihdamlar. Sorarsanız bu ispirtoculara hepsi de sosyal adaletten, eşitlikten, insanlıktan dem vururlar. Aralarında bir çoğu da sözde İslam’a, şeriatçı olduklarını söylerler. Bunların başını da krallar çekmektedir. İhanetlerinin hesabı belli değildir. Üşenmeden  incelerseniz demokrasinin durak noktasını İslam’da görürsünüz. Laikliğin en hası yine İslam’dadır. İnsan hakları, eşitlik, adil  gelir dağılımı, hatta cumhuriyetin en güzeli yine İslam’dadır. Asrı Saadet dönemi bunun en açık örneğidir. Slogan Müslümanları, slogan Şeriatçıları, dilli düdük ve şakşakçı güdük güruhu buna dahildir. Ben İslam’ın, Şeriatın özlemini çekiyorum. Varsa yüreği atan hodri meydan. Yer altı madenlerinin demiri, bakırı, altını, petrolü, kömürü ve diğerleri ile birlikte bunların sadece zekatları 5 yılda dünyada bir tek Fakir bırakmaz. Karun iştahlı, sömürü çarklarına ithaf olunur.
DEVAM EDECEK