Sevgili okuyucularım. Zekât İslam’ın beş şartından birisi olan, farz bir ibadettir. Hepimiz biliriz ki; “kâinatta var olan canlı veya cansız her şey insan içindir. İnsan ise Allah içindir.” Toplumun sağlıklı şekilde varlığını sürdüre bilmesi için, insanların topluma karşı olan birtakım görevlerini yerine getirmesi gerekir. Toplumsal dengenin barışın, devam edebilmesi için, fertler arasındaki gerilime sebep olacak etkenlerin giderilmesi şarttır. Bir toplumda hem zenginlerin hem de fakirlerin bulunması doğaldır. Doğal olmayan ise bunların birbirlerinin haklarına riayet etmemeleridir. Toplumda gerilim ve gerginlik önlemek için, ekonomik düzey farkının uçuruma dönmesinin engellenmesi gerekir. Duygusal gerilim toplumun bünyesinde birçok hadiseleri meydana getirir. Burada kitabımız Kuranı kerime bakmak gerekir.
     Kuranda bu yönde yapılan düzenlemeler, toplumsal gerilimin potansiyel varlığını ima ve işaret ederek, bunların engellenmesinin yollarını göstermiştir. Zariyat suresi. Ayet 19’da,cennet ehli kullar tanıtılırken, onların dünyada güzel davranan insanlar olduğundan söz edilir. ”Ve mallarında muhtaç ve mahrumların hakkı vardır.” Başka bir ayette ise;  Namaz kılan ve namazlarında daim olanların eline mal geçip zengin olunca, pintileşen kimseler gibi, olmadıkları belirtilerek ” Bunlar sahip oldukları mallarda muhtaç ve mazlumunda hakkı bulunduğunu unutmazlar” Bu teşhis ve tespit Medine’de İslam toplumunun oluşmasından önce, yani Mekke döneminde yapılmıştır. Problemlerin sadece İslam toplumu için değil, bütün insanlık için geçerli olduğu anlatılmaktadır. Ayrıca bakara suresinin 263 ve 264. ayetlerinde “ey inananlar zekât dâhil her türlü sadakanızı, başa kakmak ve eziyete dönüştürmek suretiyle boşa çıkarmayın.” Bu inanmadığı halde malını gösteriş için harcayanların tutumudur. Güzel bir söz ve bağışlama eziyete dönüşen bir sadakadan daha iyidir.”Allah zengindir ve halimdir.” Buyruluyor. Toplumdaki ekonomik dengesizliğin yol açabileceği olumsuz sonuçların azaltılması için bu düzenleme son derece önemlidir. Ayetten de anlaşıldığı gibi, zengin verirken gönülsüz olmayacak, başa kakmayacak. Fakirde alırken ezilmeyecek ve mahcubiyet duymayacak. Birisi borcunu ödüyor, diğeri hakkını alıyor, alacağını tahsil ediyor. Bu düzenleme toplumsal gerilimin sigortası olarak karşımıza çıkıyor.
     Burada sosyalistim, komünistim, sosyal adaletçiyim, demeye gerek yok. Müslüman’ım demek yeterlidir. Yeter ki Müslümanlığı birilerinin kıstaslarına göre değil, kuran ve sünnet ışığında anlayalım ve yaşayalım.