Kıymetli okuyucularım, Sakın ola ki kimse darılıp küsmesin. Şu projeler ve sloganlar beni 1985’lere götürüyor. O dönemde rahmetli Abdurrahim Karakoç, “Kereste babından” başlıklı bir yazı yazmıştı ve o yazısında, “Kime sorsanız ben orta direğim der” diyerek şöyle bir yorum yapmıştı: “Orta direk kim, mertek kim, hezen kim, balta sapı kim anlayamadım. Kazık malum. Zaten cemiyeti bu hale getiren de o kazık ve onun benzeri kazıklar değil mi” diyor. Sonra da devam ediyor. “Rüşvet, vurgun, soygun, cinayet, hayali ihracat, şaibeli ihaleler, usulsüz krediler ve benzerleri. Bunlara bel kırıp boyun eğenlerin problemleri yok. Fakirliğe, adaletsizliğe, pahalılığa dur diyecek ve göz açacak masum bebekler ve doğacak çocuklara kaldı. Eğriyi düzeltmek, düşeni kaldırmak, ağlayanı güldürmek, kötülere haddini bildirmek onlara kaldı” diyor. 8.8.1985, Abdurrahim Karakoç, Beşinci Mevsim, sayfa 28.
Kıymetli okuyucularım, Bende soruyorum: Az gelirli kim, orta gelirli kim, çok gelirli kim? Daha doğrusu kazananlar kim, kaybedenler kim? Altının gramı 1135 lira. Euro on dokuz Lira yetmiş beş kuruş. Dolar on sekiz Lira seksen kuruş. Hangi gariban peşinat şu kadar, taksit bu kadar; vade 15 yıl, faiz 0,96; nasıl bir hesap,  nasıl bir mantık anlamak zor. 15 yıl hangimizin ömrü var. Fakir fukaranın doğacak çocukları da borçlanma doğacak. İşte tam bunları yazarken Karakoç’un 28.9.1985 tarihli ‘Köşe Oyunu’ makalesini gördüm. Diyor ki: “Usta eller tarafından çizilmiş bir üçgen. Üçgenin her köşesinde bir musluk. Dünya nimetleri bu musluktan akar. Yolunu yordamını bilenler yani organizatörler işin hilesini iyi biliyorlar. Köşeleri çoğaltıp, yeni musluklar bağlarlar. O musluklara gece gündüz akar babam akar. Saf ve temiz insanlara, garibanlara gelince bakar da bakar. Muslukların yörüngesine giremeyenler, girmek istemeyenler; dert çeker, çile çeker, ya sabır çeker. Yani evim projesi kur korumalı para piyasaları bana bunları hatırlatıyor Acaba sizlere neleri hatırlatıyor diye sormak lazım. Bilmediğimiz ne köşeler ver ki.