10 Kasım 1938’den itibaren, yani Atatürk’ün ölümü ile başlayan yanlışlar hala devam etmektedir. Sebebi ise “Siyasi partilerin ve liderlerinin biribirleriyle yapmış oldukları iktidar kavgası ve kariyer meselesi yüzündendir. Türkiye de her dönem siyaset pirim yapmıştır. Mehmet Akif Ersoyların, Mustafa Kemallerin düşlediği ve hayata geçirdiği ülküler, onlardan sonra slogan olmaktan ileri geçememiştir. Çok partili dönemde İsmet İnönü, Celal Bayar ve Adnan Menderes’in siyasi kavgalarının sonuçları ve 27 Mayıs 1960’ın kirli ve kanlı ihtilali. Sebeplerini anlatmak bir hayli uzun sürer. Peşinden kurulan diğer partiler ve yine siyasi çekişmeler, Süleyman Demirel ve İsmet İnönü kavgaları.
Bülent Ecevit’in, Süleyman Demirel’in, Necmettin Erbakan’ın, Alparslan Türkeş’in ciddi münakaşaları ve 12 Eylül 1980 ihtilali, tabi geçmişin Ragıp Gümüş Palaları, Ekrem Alicanları, Ferruh Bozbeyleri, Turgut Sunaripleri ve daha niceleri. 1980 askeri darbesinden sonra gelen Turgut Özal, Tansu Çiller, Mesut Yılmaz, Erdal İnönü ve bazı siyasi liderler. 2002 yılından sonra kurulan siyasi partilerin liderlerinden Cumhurbakanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan, Devlet Bahçeli, Kemal Kılıçdaroğlu ve Karamollaoğlu arasında devamlı siyasi çekişmeler devam etti. Bunları detaylı anlatmak için kitap yazmak yerinde olur. Anlatmak istediğim asıl mesele şudur. 1938’den 2019 yılına kadar tam 81 sene geçmiş.
Bu süre zarfında  Müslüman Türk milleti devamlı bedel ödemiş. Halada ödemeye devam ediyor. Koyun postuna bürünmüş çakallar bu siyasi kavgaların puslu havasından devamlı olarak istifade etmesini bilmişlerdir.
Ders alamayanlar ise bir türlü akıllanmamışlardır. Vergiyi veren millet, nöbeti tutan milletin evlatları, şehit veren yine asil Türk aileleri, pastadan payını alanlar, ceplerini dolduranlar akanderini zengin kılanlar yine siyasetin puslu havasından yararlanan çakallardır. Artık bu yanlışlardan dönülmeli diye düşünüyorum…