Kıymetli Okuyucularım, yasalara dayanan yargılamadan daha büyük bir yargılama vardır ki o da her insansın kendi vicdanıdır. “Gerçeği her zaman savun. Anlayan olmasa bile vicdanına karşı hesap vermekten kurtulursun”.
“Vicdanımız yanılmaz bir yargıçtır, tabii biz onu öldürmedikçe “. Atalarımızın kara vicdanı ya da vicdansız sözünün doğruluğunu yukarıdaki ifadelerden çok rahat şekilde anlıyoruz. Ayrıca bir dönemin haksızlıklarını dile getiren iman ve ahlak sahibi bir zatın, “Vicdanların karardığı yerde kanunlar susar” demesi ve devamında “adalet vicdanlı adamların elinde vezir olur. Vicdansızların elinde rezil olur” sözü de günümüz insanlarına çok şeyleri anlatmaktadır. Özellikle faili meçhul cinayetler, hesabı sorulamayan işgenceler, verilen rüşvetler ve gelinen noktalar. Rahmetli babam anlatırdı, “Oğlum ceviz ağaçlarında adam asılırdı. Falancayı kurtarmak için tam yedi yüz kırmızı lira rüşvet verildi. Asılacak denen adam serbest kaldı. Ben o zamanlarda 18 yaşlarındaydım” diyordu. Yani yıl 1918’lere tekabül ediyor.
Kıymetli okuyucularım, vicdan mı, cüzdan mı sorusuna cevap ararken para her kapıyı açar diyenlerin sözleri beni karamsarlığa sürüklüyor. Milli Şairimiz Mehmet Akif Ersoy’un, “Müslümanlık nerede, geçmiş bizden insanlık bile” sözünü hatırlıyorum. Sonra da yüce rabbimizin, “Kısasta sizin için hayat vardır” mesajı aklıma geliyor. Sorulması gereken o kadar hesaplar var ki; Diriliş günü, mahşer alemi, dillerin susup vücut organlarının yaptıklarını anlattığı zaman dilimi. Avukat yok, rüşvet yok, torpil hiç yok. İlk insandan kıyamete kadar, bütün canlıların ve meleklerin peygamberler silsilesinin gözü önünde bir mahkeme. Para, pul, makam, mevki ve adamının olması sökmüyor. Harunlarla-Garunlar ayırt edilecek. Bekleyelim ve görelim.