Çoğunuz Amerika’nın 6. Filosunun Türkiye’ye gelişini ve İstanbul’a demir attığında “6. Filoya hayır, kahrolsun Amerika” protestolarını hatırlamazsınız. Olaylar sonrasında Milli güreşçilerimizden, birinin şehit olduğunu bilmezsiniz. Kendisi Trabzonlu idi, benim de İstanbul İmam Hatip Okulu’nda 1. ve 2. sınıflarda Arapça hocamdı. Bizler o dönemlerde “Ne Amerika, ne Rusya, Tam bağımsız Türkiye” diye tempo tutuyorduk. 1979 yıllarında Türk milliyetçiliğini reddeden ve Türk bayrağı ile Amerikan bayrağı arasında ne fark vardır, her ikisi de bez parçası değil mi” diyenlerle çok mücadelelerimiz olmuştur. Sözde dindarlık ve Hümeynicilik adına bu tiplerin ülkücü arkadaşlarımızı “Kadife kalenin arka sokaklarında Maocu ve Leninci geçinen terörist şebekelere sattığını ve tanıttığını iyi biliriz. 1980 darbesinden önce Türk Silahlı Kuvvetlerimize aşağılayıcı ve alaycı ifadelerle “Türk Ordusu mu, Cumhuriyet Ordusu mu?” şeklindeki manşetleri iyi hatırlarız. Darbeden sonra aynı kalemlerin “Hoş geldin Mehmedim postal seslerini özlemiştik, ama geç kaldın” diye attıkları manşetleri unutmadık. Gençlerimizi ilerici, gerici, sağcı, solcu, devrimci, yobaz gibi kirli ifadelerle birbirlerine düşman kılanlar herkesin malumudur. Yerli ve yabancı hainlerin işbirlikçi satılmışların ihanetleri hafızalardadır. Rahmetli anacığımın akşam namazına giderken pusudan açılan ateşle şehit edilen 18 yaşındaki kardeşimin elbiselerini bebek yaparak ayaklarında salladığını nasıl unutabilirim ki? Tampon bölge haritaları kurtarılmış belli başlı yerler ve takriben teröre verilen 40 bin can. Gün Sazaklar, Recep Haşatlılar, Turan İbrimler, Reşat Atalaylar, Saffet Çelikler, Dursun Onkuzular, Yusuf İmamoğulları ve daha niceleri asılanlar, ipe çekilenler hariç. Sivas olayları, yakılanlar yıkılanlar, hale tazeliğini koruyor. İşte böyle bir ortamda bir mahalli seçimde toplumu germek, bölmek, ötekileştirmek, ayrıştırmak bana çok tehlikeli geliyor. Siyasi liderlerin bu bağlamda birleştirici, kaynaştırıcı olması gerekirken üç beş oy uğruna bu kadar çırpınışları neyle izah edilecektir. Dünya fanidir. Ahiret ise bakidir ve ebedidir. Dünyaya şımarıp aldanmak kişiyi zarara uğratır. Hiç olmazsa Cumhuriyet Döneminin liderlerini hatırlayalım. Mustafa Kemal, Adnan Menderes, Celal Bayar, İsmet İnönü, Cemal Gürsel, Cevdet Sunay, Fahri Korutürk, Süleyman Demirel, Turgut Özal, Bülent Ecevit, Alparslan Türkeş, Necmettin Erbakan. Hepside bu kara toprağın altında değil mi? Siz ey yaşayanlar, siz ölmeyecek misiniz? Bari biraz söz frenlerinize basınız.