İktidar hırsı, terör odaklarına imkân tanınmasına zemin hazırlayan siyasetçilerin gafletinden dolayı ülkemizi sıkıntılara sokmuştur. Mesela ilk önce bağımsız Kürdistan kurmayı hedefleyen PKK, daha sonra birleşik Kürdistan devleti kurulmasını amaç edinmiştir. Maksut, linenist bir örgüt olduğunu açıklayan PKK, silahlı mücadele yoluyla, devrimci şiddetle arzuladığı hedefe ulaşacağını ilan etmiştir. Silahlı mücadele yolunu seçen ve teröristleriyle Güneydoğu bölgesinde en acımasız, en korkulu cani terör örgütü, en etkili Kürtçü terör odağı olmuştur.

PKK, yaptığı eylemlerle kendi kontrolü dışındaki diğer illegal terör örgütlerini yok etmiş, böylece ortada kendi alanında tek başına kalmayı başarmıştır. 12 Eylül 1980 İhtilali sonrasında ise sessiz, sedasız, komşu bilinen ve Müslüman denilen topraklarda büyümüş olgunlaşmış ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne karşı saldırılara başlamıştır. Ancak “Paralel Yapı” denilen Fetö Terör Örgütü’ne gösterilen müsamaha ve verilen tavizler gibi, siyasi ikbal uğruna PKK, ya da belli dönemlerde tavizler verilmiştir. Hatta Öç Alan denilen bebek katili muhatap kabul edilmiştir.  İmralı’dan yükselen o çirkin ve alçak ses hala hafızalardadır. “Kürtler kendi kendini yönetecektir” salyasını birileri sanki ciddiye almıştır. “Ortadoğu yeniden şekillenecek” diyen PKK’nın dışarıdan aldığı destekler malumdur. “Hata nerede yapılmıştır?” Sorusuna verilecek cevap bellidir. Bu bağlamda Rahmetli Fikri Atılbaz 2013 yılında yazmış olduğu bir makalede şöyle bir uyarı yapmıştır; “Bugün bebek katili, yarın başka birileri, bir etnik grubun temsilcisi karşımıza çıkar, Türk Milleti’ni asırlardır tarih sahnesinden silmek isteyen küresel güçler bu hainlere her türlü desteği verecektir. Böyle bir durumla karşılaşmamak için uyarıları dikkate almak zorunluluğu vardır.” Bakınız; Kutlu Sesleniş Dergisi Sayfa 47. Nitekim 15 Temmuz 2016 sırıta sırıta gelmiştir. Adına cemaat denilen birçok şarlatanın toplantılarda söyledikleri sözler hala aklımızdadır. Bu şarlatanlar cumhuriyete, çamuriyet diyecek kadar alçalmışlardır. Atatürk’e ise “Deccal, kör Kemal” diyecek kadar adileşmişlerdir. Onun için oy almak uğruna ihanetlere göz yummak daima gaflettir. Bir zamanların Çadır mahkemeleri, açılım süreçleri, İmralı’ya gönderilen özel ziyaretçiler hep boşa çıkmıştır. DEVAM EDECEK