Türk Milleti tarım toplumundan sanayi toplumuna geçmek için yoğun bir çaba harcamıştır. Bu da zaruridir. Milli ve çağdaş bir sanayi ülkesi olmak için başlatılan hamleler dünü ile bugünü ile mutlaka desteklenmelidir. Ancak tarım ham maddesi üreten ve ihraç eden bir ülke durumunda iken, uygulanan gayri milli politikalarla ve çağ dışı taklitli girişimcilerle ihracat yaptığı ürünlerin ithalatına mecbur olmaz ise burada bir hata vardır. Unutulmaması gereken gerçek şudur: Ülke sanayileşirken kendi tarihi tecrübesini de geliştirerek tarım üretimini de, hayvancılığı da kendi toplumuna yetecek şekilde organize etmek zorundadır. Bunun adı da yabancılaşmadan çağdaşlaşmaktır. Yapılan tasniflere göre tarım toplumu, sanayi toplumu, gelişmiş toplumlar, az gelişmiş toplumlar gibi terimlere her gün rastlarız. Bunlar ilmi ve akademik yapı itibari ile önem arz eder. Bazı çevreler bu konuları istismar edebilirler. Vay efendim tarım toplumundan sanayi toplumuna geçiyoruz. Öyleyse buna paralel olarak yeni bir toplum kurulmalıdır. Bu yeni toplum tarihi, kültürel, sosyal, ekonomik, milli ve manevi bağları kopmuş, adeta sosyal bir zelzeleye tutulmuş, tüketim ve israf anarşisinin figüranı olmuş bir cemiyet. Politik ve siyasi yapılanmalardaki çalkantılara hiç kulak vermeden ve göz atmadan buhranlardan medet uman kan sülükleri bilmelidir ki, Türk milleti tarım toplumundan sanayi toplumuna geçerken ne dinini, ne bayrağını, ne tarihini ne ülküsünü, ne de şahsiyetini kaybeder. Millet kendisini Müslüman Türk yapan değerlerle sanayileşir. Almanlar kendilerini Alman yapan değerleri koruyarak bugünkü durumlarına ulaşmışlardır. Başta gençliğimiz olmak şartı ile birlik, bütünlük, çalışkanlık, vatanperverlik ve dinimizi de muasır seviyelere çıkarabiliriz. Yabancı ülkelerden alınan genleriyle oynanmış tohumlarla, ithal gübrelerle, ithal inek ve danalarla kalkınmak mümkün değildir. Şahsiyetler korunarak ileri gidilmelidir. Görgüsüz ve aç gibi her şeye saldırmak asla çağdaşlaşmak değildir. Herkesin elinde bir akıllı telefon; sokaklar, arabalar, caddeler, neredeyse ibadethaneler işgal edilmiş. Yavaş yavaş sahiplerini delirtmeye başladı. Yazık oluyor bu topluma. Tarım bizim 1400 yıllık geleneğimizdir. Kıyamete kadarda devam edecektir.