Müslüman Türk Milleti’nin kendine has gerçekleri vardır. Bu gerçeklerin ilham kaynağı İslam’dır. İdarecilere ve liderlere rehber olan şanlı Peygamberimizin şu mesajı çok şeylere ışık tutmaktadır. Allah Resulu elinde kiremitten bir testi ve bir bardak su dağıtmaktadır. İçeriye küfür ehli bir elçi girer ve sorar. “Sizin lideriniz, efendiniz kimdir?” cevap veren yok. Sıra Hz. Ebu Bekir’e gelir. Sorunun cevabı karşısında boynunu büker ve gözlerinden yaş akar. Cevap vermekten utanır. Peygamberimiz su ikramına devam etmektedir. Sıra ona geldiğinde, kafir elçi tekrar sorar, “Ey hizmetçi köle, herkes susuyor sen bari söyle. Kralınız, lideriniz, efendiniz kimdir?” Şanlı Peygamberimiz insanlığa ışık tutan mübarek sözünü kafir elçinin suratına şamar gibi patlatır. “Seyyidül Kavmi hadimühüm” der. Anlamı şudur; “Kavminin, milletinin efendisi, o kavme, o millete hizmet edendir” diyor. Nezakete, alçakgönüllü olmaya bakın. Benim demiyor hizmet edendir diyor. Çünkü karşısındaki elçini geldiği Bizanslı kralın, liderin hizmetçileri, köleleri etrafında bekleyen korumaları vardır. Bu müthiş manzarayı gören elçinin rivayete göre daha sonra Müslüman olduğu söylenir. Demek ki millete hizmet esastır. Bu şuurda olduğu için Hz. Ömer, “Dicle kenarında bir kurt kapsa koyunu, sorar Allah Ömer’den onu” mesuliyeti içinde olmuştur. Değilse seçimden seçime asfalt yapmak, iş vaatlerine bulunmak, çeşitli ziyaretlere katılmak, birbirleriyle koltuk kavgası yapmak inancımıza göre siyasi ahlakla bağdaşmaz. Türk Milleti bütündaş, o bütünü ayrıştırmak, o yolla siyasi rant sağlamak ve bunlara tevassül etmek asla tasvip edilmez. Sosyal adalet nutuklarını yaşayarak anlatmak lazım. Bir tek cümle bunu açıklıyor. “İslam’da sosyal adalet kavramı, olandan olmayana gelir transferi” olarak tarif edilir. Bu bağlamda İslam İlmihali’nin ikinci cildinin 550-551 ve 552. sayfalarının incelenmesini önemli buluyorum. Zorbalık, baskı ve tehditle otorite asla sağlanmaz. Müslüman insanın modeli Hz. Peygamberimiz olmalıdır…