Siyaset iftira atmak, köşe dönmek, yalan söylemek, eş ve dostlarına, yandaşlarına dünyevi imkan sağlamak mesleği değildir. Şanlı Peygamberimiz Medine’ye hicret eder etmez dar anlamda bir din önderi değil, aynı zamanda siyasi bir lider olarak davranmış, din faaliyetlerinin yanında, toplumsal ve siyasi işlerin yürütülmesi için, Medine’deki Müslüman olan ve olmayan bütün unsurların benimsediği bir hukuk sistemi, bir anayasal belge hazırlayarak, uyumlu bir siyasi yapı oluşturmuştur. Ondan sonra siyaset Hz. Ebubekir’in, Hz. Ömer’in, Hz. Osman’ın ve Hz. Ali’nin mesleği olmuştur. Zaman zaman bazı ilkel toplumlarda siyaset ahlak ilkelerinin dışına saptırılmış, aşınmış ve değer kaybetmiştir. Bakınız İslam ilmi hali cilt 2. sayfa 547. Bana öyle geliyor ki Türkiye’nin siyasi manzarası İlkel toplumlardaki durumu andırıyor. İslam dini milletlerin,kavimlerin teşkilatlanmasına, özellikle devlet nizamına çok önem vermiştir. Bu bağlamda bölünme, çatışma, fitne ve fesadın meydana gelmemesi için iki kişinin, üç kişinin bulunduğu yerde birinin başkan, idareci ya da sözcü olmasını ister. İslam dininde devleti kuran irade, İlahi iradenin tecellisi demek olan milletin iradesidir. Ancak bu irade mutlak değildir. Konuyla alakalı olarak Şuara Suresi’nin 151. ayetinde yüce Rabbimiz şu uyarıyı yapmaktadır. “Yeryüzünde fesat çıkaran, haddi aşanlara (islaha, sulh ve barışa) uymayanlara itaat etmeyin”  Ayetin izahında “Dirlik ve düzeni bozan, aşırı hareket eden” ifadesi mevcuttur. “Anaların hür doğurduğunu ne çabuk köleleştiriyorsunuz” diyerek, Mısır Valisine çıkışan Hz. Ömer bir çırpıda bürokrasiyi ezmiştir. Ayrıca “İradeci iken halktan birisiymiş gibi hareket eden, Halk içindeyken de iradeciymiş gibi saygı gösterilen kimseleri memur tayin edeceğim” diyerek, Dünya durdukça dillere destan olacak bir adalet ve devlet adamı, devlet başkanı örneği vererek insanlığa örnek olmuştur. Bakınız Hadislerle Müslümanlık cilt2 sayfa 602. Gönül ister ki bu anlayış ve erdem günümüz siyasetçilerine örnek olsun .
        DEVAM EDECEK