İslam toplumunda genel ahlak, genel duyarlılık ve adabı, sosyal düzen bakımından son derece önem arz eder. Şanlı peygamberimiz şu benzetmeyle toplum ve bireylerin sorumluluklarını açıkça ifade buyurmuştur. Bir gemiyi paylaşan ve bir kısmı üstte, bir kısmı altta bulunan insanları düşünün. Altta bulunanlar, su ihtiyaçlarını karşılamak için gemiyi delmek istediklerinde, üsttekiler buna mani olmazlarsa gemi batar ve hepsi birden boğulur. Eğer mani olurlarsa hepsi de kurtulur. (Bakınız Buhari sirkat bahsi. Diy. İlmihali. Cilt 2.sayfa 472). Hepimiz dünya gemisindeyiz. Bu gemiyi batıracak davranışlara sessiz ve ilgisiz kalmak toplumsal düzeni bozar, en azından zedeler. Bu bağlamda devletimizin ve milletimizin yönetimine talip olan siyasetçilerimiz sorumlu ve örnek davranışlarla model olmalıdırlar. Bugünkü gelinen noktada çocuklarımıza bile bazı sözleri izah etmekte zorlanıyoruz. Mesela “Şerefsizdir, ahlaksızdır, namerttir, haindir, edepsizdir, fosseptik çukurdur, hırsızdır” ve benzeri ifadeler Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin tutanaklarına girmektedir. İlim adamları bu mevzuda eserler vermişlerdir. “Edebi dünya Vad’din, Edebil müslük, Ahlakul mülük, edebül ahlak” ve diğerleri. (Bakınız. Aynı eser sayfa:549). Allah Resulü “On kişi üzerinde bile olsa, yöneticilik yapmış olan her insan kıyamet gününde (Allahın huzuruna) elleri boynuna bağlı olarak gelir. Sonra da ya adaleti sayesinde kurtulur veya haksızlık etmiş olduğu için mahvolur.” (Bak. Davimi siyer,72. Müsned 2.431 Diy. İsl. İlmi- sayfa 549). İşte bu bağlamda siyaset mesleği şerefli olduğu kadar, tehlikelidir de. Bu şuur ve bilinçle, sabır taşı olarak model insan olmak ve nesillerimize örnek teşkil etmek için kaba ve çirkin ifadelerden kaçmak lazımdır…