Kuran-ı Kerim’de tam olarak 78 surede ve 155 ayette insandan bahsedilmektedir. Bunların hiç birisinde meslek veya okul ayrımı yoktur. Önemli olan iyi insan olmaktır. İmam hatipliymiş, liseliymiş, ilahiyatçıymış, hukukçuymuş yahut falanca okuldan mezunmuş anlayışı mutlak olarak yanlıştır. Bakara Suresi’nin 204. ve 207. ayetlerinin anlamı şudur; “İnsanlardan öylesi de vardır ki, dünya hayatına ilişkin sözleri senin hoşuna gider. Bir de kalbindekine (sözünün özüne uyduğuna) Allah’ı şahit tutar. Hâlbuki o düşmanlıkta en amansız olandır.” Ayet 204. “Yine insanlardan öylesi vardır ki, Allah’ın rızasını kazanmak için kendini feda eder. Allah kullarına çok şefkatlidir.”  Ayet 207. Dikkat ederseniz 204. ayette Allah’ı şahit tutarak, Allah ile aldatan, dünya hayatı için girişilen yanlışları anlatır.

Araf Suresi’nin 181. ayetinde ise Rabbimiz şu ilahi mesajı vermektedir; “Yarattıklarımızdan, Hakk’a sarılarak doğru yolu gösteren ve hakikat ile adaleti gerçekleştiren bir topluluk vardır.” Burada hak ve hakikate sarılıp, adaleti gerçekleştiren insandan bahsedilmektedir. İmam Hatipli falan yoktur. Hüd Suresi’nin 116. ayetinde ise Allah şu uyarıyı yapmaktadır; “Zulmedenler ise içinde şımartıldıkları, refahın ardına düştüler ve de günahkâr kimseler oldular.” Bakınız: Kuran Meali D. İş. Baş.

Konuyla ilgili şanlı Peygamberimizin yüzlerce mübarek sözleri vardır. Hatta Allah Resulü bir sözünde: “Bir yerin, bir mekânın, bir kurumun şerefi orada oturan, orada ikamet eden, orada bulunan insanların şerefiyle orantılıdır” buyurmaktadır. Edebin, hayânın, ahlaksızlığın ve adaletsizliğin ayaklar altına alındığı bir yerin, bir mekânın tabii güzellikleri o yeri kıymetli kılmaz. Ahmet Yesevi şöyle söylüyor; “Cahil kullar (insanlar) özünü görür, ayıbını görmez. Cinsi Âdem (Cinsi insan) âşıklarla dem vurmaz.”

Netice itibari ile asıl olan iyi insan olmaktır. Bunun da ölçüsü iman ve onun gereği olan dürüstlüktür. Nice insan kılıklı hainlere, hırsızlara tarihimiz şahittir. Bizlerde şahit olduk. Hala da oluyoruz.