Taklit hastalığı, moda düşkünlüğü, model arama kompleksi ve birilerine benzeme enaniyyeti Müslüman Türk Milleti’ni asli hüviyetinden uzaklaştırmıştır. Yüzyıllarca geriye doğru bir yolculuk yapalım. Şehir görmeyen, üniversite bilmeyen, fizik, kimya dersleri almayan ninelerimiz Allah’ın verdiği bir sezgi ve akılla yaylaların otlarından, çiçeklerin dal, yaprak ve köklerinden boyalar yapmışlar. El dokumaları devirlerinin tekstil fabrikası olmuş. Seccadeler, halılar, kilimler yüzyıllarca renklerini bozmamışlar. El sanatları hala değerini koruyor. Ancak gelinen noktada ‘Öz’den uzaklaşılmış. Sahte medeniyet adına kavgalar kalmış. Aslında para, çıkar, menfaat kavgaları, güya medeniyet kavgasıymış gibi gösterilmiş. Batı’nın bütün rezillikleri ve bütün pespayelikleri apar topar benimsenmiş. Tatil günlerinden alın yılbaşı kepazeliğine, oradan alın anneler günü, babalar günü, sevgililer günü, çocuklar günü ve öğretmenler günü  gibi uydurukça özentilere. Medeniyet denilen tek dişli canavarın çeneleri arasında sıkıştırılmış bir nesil. Öğretmenlerimiz hak ettikleri değerlere ulaşabildiler mi? Anneler, babalar gereken ilgi ve alakayı yakaladılar mı? Sevgililer nikahsız yaşamadan kurtuldular mı? Çocuklar dakika başı kaldıkları açlık, yoksulluk, hastalık ve ölümden korunabildiler mi? Hayret etmemek için deli olmak lazım. Bütün bu uydurukça günlerin arkasında vahşi kapitalizmin, tüketim ve israf planları vardır. Öğretmenlerimize, anne ve babalarımıza, çocuklarımıza, eşlerimiz olan sevgililerimize senede bir gün değil, bir ömür boyu ilgi ve alaka duymak zorunda değil miyiz? Kim kimi aldatıyor, kim kime madik atıyor belli değil. Böyle bir ortamda ve böyle bir dünyada hangi günü kutlayacağımız belli değil. Belli olan dövülen horlanan ana ve babalar. Açlığa terk edilen çocuklar. Sokaklarda katledilen sevgililer ve de yıkılan yuvalar. Dövülen, yumruklanan öğretmenler. Kimse kusura bakmasın. Ben bu aldatmacalardan bıktığımıza inanıyorum. Çocuğumuzun ve öğrencimizin kulağına milli ve manevi duyguları fısıldamadan, vatanı, bayrağı sevmeyi öğretmeden geçirilen her gün bana azaptır. Sokaklar bazı mesajları bize veriyor. Yeter ki okumasını bilelim. Bütün bu olumsuzluklara rağmen, ümidimizi yitirmende ve kaybetmeden gebe gecelerin kutlu doğumu inancı ile öğretmenlerimizin günü kutlu olsun.