“De ki; hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? “Zümer Suresi, ayet 9. Bilgi edinmek ve bilgileri başkalarıyla paylaşmak çok lüzumludur. Onun içindir ki “İlim Çin’de de olsa alınız. İlim öğrenmek kadın ve erkek her müslümana farzdır” mesajları ve emirleri mutlak manada uyulması gereken esaslardır. Tövbe Suresi’nin 171. ayetinde Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır; “Müminlerin hepsi de seferber olacak değiller. İçlerinde her sınıftan bir cemaat sefere (cihanda savaşmaya çıkmalı) Bir kısmı da din hususunda (İlim mevzuunda) bilgi sahibi olmak, dini hükümleri öğrenmek için çalışmalı. Geri döndükleri zaman insanlara (Kavimlerine, sahip oldukları milletlerine) ikaz ve ihtarda bulunurlar. Belki onlar da yanlışlardan çekinirler.” Bu ayetle ilgili şu açıklamalar mevcuttur; “Hz. Ömer (r.a.) ordu komutanlarına şunları yazmıştır. Dinimizi iyi öğrenin, çünkü bir kimsenin bilmeyerek hak diye batıla uyması, batıl diye hakkı terk etmesi özür kabul etmez.” Yine Ashab’dan Ebu Musa El Eşari kumanda ettiği ordu ile Dicle kenarında bulunduğu bir sırada şu ikazı yapıyor; “Bütün ashab savaşa gittiği için neredeyse ilim yok olacak. Ortalığı cehalet kaplayacak. Öyle ki bir kimse cehaleti sebebiyle annesini öldürmeye yeltenecek.” Bu sebeple ilim meclisinden ayrılmamaları, ilmi terk etmemelerini istemiştir. Bunları yazmamdaki sebep şudur, İslam dini eğitime, ilme çok önem verdiği için ilk emri ‘Oku’ olmuştur. Müslüman Türk Milleti, ecdadımız ilme her önemi vermiştir. Cumhuriyetimizi kuranlar da yazı tahtasının başına geçmişlerdir. Türk öğretmeni birileri tarafından kullanılmıştır. Siyasetçilerin malzemesi yapılmıştır. Yazmaktan utanıyorum ama hatırlatmak için yazıyorum. Bir vatanı, bir milleti, bir ülküsü, bir gayesi, bir bayrağı olan Müslüman Türk Milleti’nin öğretmenlerini nasıl ve hangi vicdanla sağcı, solcu, ilerici, gerici, devrimci, milliyetçi, İslamcı, Türkçü, çağdaş, çağdışı, laik, şeriatçı ve benzeri sloganların malzemesi yaptınız. Tayinlerde bile particilik ön plana çıkarıldı. Liyakat, beceri, verimlilik yerine ideolojiler pirim yaptı. Mayasında edep, haya, estetik ve bilgi olan eğitim milli olmaktan çıkarıldı. Gayrı milli uçurumlara ve badireleri sürüklendi. Gönül isterdi ki öğretmenlerimiz siyasetin dışında alın terleri ve emeklerinin karşılığını alarak birlik olsunlar. Bu duygularla öğrenmenler günü kutlu olsun. Öğretmenlerimiz mutlu olsun.