Kıymetli Okuyucularım,

Atalarımız, ceddimiz ne anlamlı ne gü-
zel söylemişler. “Geçme namert köprüsün-
den alırsa alsın bu seller seni. Yatma tilki

gölgesinde bırak parçalasın aslan seni.”
Hepsinin de ruhları şad,
makamları cennet olsun.
Bu anlamlı ve manidar

sözü okuyunca hem mazi-
ye, geçmişe yolculuk yap-
tım hem de günümüzün

çarpık oyunlarını izledim.

Önce Sevgili Peygamberi-
mizin o müthiş tavrının

hatırladım. Ebu Cehiller,
Ebu Lehepler, puta tapan
müşrikler Allah Resulüne

sınırsız tekliflerde bulunu-
yorlardı. Para istesen ağırlığınca altın vere-
lim. Kadın istersen Mekke’nin en güzel en

zengin kızlarıyla seni evlendirelim. Makam

istersen gel bizi idare et. Ancak şu savun-
duğun ve İslam davasından vazgeç. Bizim

tanrılarımızı inkar etme. Bu teklifleri dinle-
yen Allah Resulü şöyle haykırıyordu: “Bı-
rakın parayı altını, bırakın güzel kadınları.

Vallahi bir elime ayı, bir elime güneşi bı-
raksanız ben davamdan vazgeçmem” di-
yordu. Yani namertlerin köprüsünden geç-
miyor, köprünün bataklığındaki çukurlar-
da yatan tilkilerin gölgesine rest çekiyor ve

hayır diyordu.
Kıymetli Okuyucularım,

Müslüman Türk tarihinde ve İslam âle-
minde bunların sayısız örnekleri vardır.

Ben onların tamamını yazmaktan mahru-
mum. Ancak Osmanlı’nın çöküş dönemin-
de yetişen ve askeri bir deha olan Mustafa

Kemal Atatürk bütün entrikalar, bütün iha-
netlere rağmen İngilizlerin, Fransızların ve

onların iş birlikçisi oaln iç kurtların, asalak-
ların tüm tekliflerini geri çevirmiştir. Hak-
kında ölüm fermanı çıkarılan, görüldüğü

yerde öldürülmesi vaciptir diyen ve şeyhül
İslamlık makamını işgal eden Dürrüzade

Abdullah Efendi gibi, “Tilki gölgesinde ya-
tan, namert köprüsünden geçenlere” rağ-
men o milletiyle bütünleşerek vatanın mü-
dafaası, izzet ve şerefin korunması için yer-
li ve yabancı tüm teklifleri reddetmiştir.

Çakallar, tilkiler istemese bile o gerekeni
yapmıştır.