Tanyeri sökül artık, gelmeyecek mi eşin?
Kalbimde her kesilen hasreti o güneşin.
Bir millet sana ağlar, sana hasret ezeli,
Doğ, doğ artık ufkuma ey güzeller güzeli.
Zulmete giden yolun düşmüşüz bir ucunda
Ey efendim sen oynat kuklanı avucunda.
Ağlıyorlar ellerinde oynayan kuklayız biz.
Buyurun sofra tamam, yenecek baklayız biz.
Harabe bekçileri, gece kuşları sizi;
Ruh olsun, madde olsun bıraktın neyimizi.
At senin, kırbaç senin, saklat gitsin ileri,
Ağamız, beyimizsin, milletse bir serseri.
Şehit dedemin eyvah ağlıyor ruhu kanla,
Ruh erir, toprak erir, can erir damla damla.
Bitmesin, dinmesin gözümüzün yaşları.
Ey milliyet düşmanı, fırıldakçı başları.
Kaşaneniz mi bu yurt, kozmopolit çıyanlar.
Yeyinkaim, bu harman ey gençliğe kıyanlar.
Atın, satın tükürün mukaddesat ne varsa,
Sizin için nedir ki utanmamak bir arsa.
Yatın, sizin içindir saymalar, marikenler.
Ey şehit yurdunda boyatıp birikenler.
Anam, bacım, kardeşim uyu ninni, vay ninni.
Sabah olmaz geceler, o günleri say ninni.
Deli oldun; fedai dilin kopsun, yeter sus.
Ah nasıl susayım; adım mebus, ben mahpus.
Not: Yıl 1950 Antalya Muallimleri Park Gazinosu’nda bomba gibi patlayan bu şiir, merhum Kemal Fedai Çoşkuner’e aittir.