Kıymetli okuyucularım,
 Ordu’dan, İzmir’den, Muğla’dan, Tekirdağ’dan ve Yenişehir’den birçok arkadaşımız devamlı soruyorlar. “Hocam çok zor bir hastalık geçirdin. Günlerce yoğun bakımda kaldın. Beraber çalıştığın, yol gösterdiğin, madden ve manen fedakarlıklar yaptığın dava arkadaşları dediğin kişiler seni arayıp soruyorlar mı? Yoksa hiç oralı olmuyorlar mı? Kıyaklar unutuldu mu?” şeklinde benden açıklama bekliyorlar. Onların iyi niyetinden hiç şüphem yok. Merakları gitsin diye az ve öz yazıyorum. Öğrenciliğimde, memurluk hayatımda, emekliliğimde bugün dahil Müslüman Türk Milliyetçiliğini daima ülkü edindim. Cumhuriyet döneminin iki lideri Atatürk ve Alparslan Türkeş’i örnek aldım. Onların devlet adamlığının özlemini çektim. 1969 yılında 21 yaşında bir gençtim. Rahmetli Osman Yüksel Serdengeçti ile seçim çalışmalarında bulundum. Okulumda münazara ekip başkanıydım. Ateşli ve tesirli konuşuyordum. Sonraki yıllarda Ordu’dan MHP Milletvekili seçilen kişi de bile çok emeğim vardır(isim vermiyorum). İzmir’de on sene çalıştım. Özellikle 1977-1960 12 Eylül darbesine kadar görev yaptığım camii bile her hafta kurşunlanıyordu. Bir taraftan komünistler, bir taraftan İran sempatizanları, Rumeyni hayranları, öbür yandan onlarca yatakçılık yapan adı “Akıncı” olan gençler. Ayrıca dönemin meşhur Fethullah hocası. Birileri onlara altın nesil diyerek toz kondurmuyordu. Şimdilerin fetösü ile ben o dönemde mücadele ediyordum. Rahmetli Saffet Çelik, Reşit Atalay, Turan İbrim, Kemal Fedai Coşkuner(mekanları cennet olsun) cenazelerinde ben ve Rahmetli Türkeş’in dava arkadaşı Ahmet Er’le beraber konuşmalar yaptık.  Evli olmam dolayısıyla müftülük oluruyla Buca Eğitim Enstitüsü İktisat Fakültesi ve Hukuk Fakültesinde ki “ Ülkücü kızlarımıza dini konularda seminerler verdim. 1985 yılında Muğla İl Müftü Yardımcılığına tayinim çıktı. Çevremde çalışmalarımı bilen arkadaşlar ve bazı ağabeylerimiz için çok zor oğlum, tam yerine gidiyorsun sen hapı yuttun dediler. İl Başkanı Terzi Mazlum denilen bir insan. Ziyaretine gittim. Kapıda karşıladı. İçeri girdiğimizde “Hiç oturma hocam, önce sana bir sarılayım, Allah’a şükürler olsun yıllar sonra camii kürsülerinden Müslüman Türk Milleti ve Atatürk sözü duyduk” dedi. “Sonra da benim dükkanıma ilk defa bir müftü giriyor, biz burada parti olarak çok zayıfız. Merkezde 565 oyumuz var. İzmir’deki arkadaşlar anlattılar” diyerek sözlerini bitirdi. Muğla’da konferanslar verdim, Hamle Gazetesi’nde yazılar yazdım. Yenişehir’e geldiğimde MHP’nin 463 oyu vardı. Aynı şekilde Marmara Ereğlisi’nde, Çorlu’da ve Tekirdağ’da konferanslar verdim. Müslüman Türk Milliyetçiliği’ni anlattım. Kıymetli okuyucularım, bunları yaparken camilere, kürsülere ve müftülüğe siyaset sokmadım. Hiç kimseden de özel bir talebim olmadı, de olmamıştır. Elbette nezaketinde olsa bile “Hocam ağır bir hastalık geçirdin, günlerce komada kaldın, yapmamız gereken bir şey var mı?” diyerek birilerinin “Alo” demesini isterdim. Ben bu halimle bile Müslüman Türk Milliyetçiliği ile şeref duyuyorum. Milli ülküleri, milli heyecanları istismar ederek rant peşinde koşanlara ve istismarcılarla hesaplaşmamız “mahşer” gününde olacaktır. İnşallah merakınız gider, sizlerden “dua” bekliyorum.