Kurban ‘’Yaklaşmak, Allah’a yakınlık sağlamaya vesile olan şey’’ anlamındadır.  Terim olarak ‘’İbadet maksadıyla belirli bir vakitte, belirli şartlara uygun olan hayvanın usulüne uygun olarak kesilmesi’’dir. İnsanlık tarihi boyunca bütün dinlerde kurban uygulaması vardır. Şekil ve amaç itibariyle aralarında farklılıklar bulunur. Yahudilik ve Hıristiyanlıkta kurban olayı bir hayli değişikliğe uğramıştır. İslam dininde kurban ‘’Rabbin için namaz kıl ve kurban kes’’ ayeti ile netlik kazanmıştır. İmkanı olduğu halde kim kurban kesmezse bizim mescitlerimize yaklaşmasın emri de, kurbanın önemini ifade eder. Kurban kesmek için Müslüman olmak, akıllı ve ergen olmak, mukim olmamak ve belirli bir mali güce sahip olmak gerekmektedir. Kurban alma imkanı olmayanların kendilerini zorlamaları yanlış olur. Çünkü kurbanı imkanı olanlar keser. Ölçüyü en güzel şekilde kişi kendisi koymalıdır. Sigaraya günde 12 lira veren bir kişi sıra kurbana geldiğinde şikayet ederse bu isabetli olmaz. Herkes kendi durumunu en iyi bilendir. ‘’Şu mezhep böyle, bu mezhep böyle’’ diyerek Müslümanların kafalarını kurcalamaya gerek yoktur. Kurbanlar bayramın ilk üç günü kesilmelidir. ‘’Dördüncü gün de kesilir’’ diyenler mevcuttur. Şartlara göre gece de kurban kesilebilir. Kurban’da önemli olan Allah’a teslimiyettir. Onun için kurban kesimi bir katliam değildir. Bu iş yılbaşı hindisine benzemez. Kurbanlık hayvanların durumlarına sağlıklı olması açısından önem verilmelidir. Kurban sahibi kurbanın yanında bulunma imkanı bulamazsa vekalet yoluyla kestirebilir. Bu işi ranta çevirenlere dikkat etmek lazımdır. Geçmişte bunun çok acı derslerini aldık. Kurban paralarının bilmem nerelere nasıl gittiğini gördük. Onun için bazı ucuz kampanyalara karşı dikkat etmek lazımdır. Aslında devletimizin bu işe müsaade etmesi uygun değildir.  Şu kadar ülkeye kurban eti ulaştırıyoruz gibi reklamların 15 Temmuz’da neticelerini gördük. İşin garip tarafı bu paraların, bu etlerin ve bazı giysilerin terör odaklarının ellerine geçmesi çok tehlikelidir. Depolarda çürüyen nice elbise ve giysilerin, tonlarca gıda maddelerinin çürümeye terk edildiği de malumdur. Bu işler falan dernek, falan vakıf ayakları ile olmaz. Mutlaka devlet desteğine ve koordineye ihtiyaç vardır. Türkiye’deki fakirlerimiz de söz konusudur.