Kıymetli okuyucularım. "Söz ancak kalpten gelince kalbe tesir eder" diyen İmam-ı Azam ne güzel söylemiş. Dinler tarihine baktığımızda gerçek peygamberlerin tebliğ ettiğini herkesten önce kendilerinin bağlandığını görürüz. Ne pahasına olursa olsun tebliğ ettiği dinin öğretilerine inanç ve eylem olarak sarılmışlardır. Kendilerini çok akıllı çokbilmiş kabul edenler, başkalarının akıl ve görüşlerini reddedenler çoğu zaman yanılmışlardır. Teşebbüslerinin arkasında çıkar, menfaat ve art (kötü) niyet vardır. Mevlana Celalettin bu konuda şu uyarıyı yapıyor: "Ey akıl git buradan, hiçbir akıllı yok. Bir kıl bile olsan burada sığınacak yer yok sana. Artık gün doğdu, gün parlayan her ışık güneşin aydınlığında berbat olmaya mahkûmdur" diyor. Kötü niyetli insan ya da insanlar aklı, çıkarları menfaatleri ve kazançları için kullanırlar. Bazen de kaos, anarşi, kavga ve kargaşa çıkarmak için kullanırlar. Bilim adamları aklın altında karanlık bir anafor (tehlikeli fırtına) kaynarken aklın üstünde hür ve aydınlık ışıklarının aldatıcı olduğunu söylemektedirler. İnsanoğlunun dine yöneliş sebebi belki de bu yüzdendir.
Kıymetli okuyucularım. Akıl kötü ve art niyetlilerin elinde tehlike ve esarete yol açar. Kötü niyetliler aklı isyan aracı olarak kullanılırlar. Buna karşılık iyi ve temiz niyetli insanların elinde akıl ilme, ahlaka, güzel sanatlara, barışa, kardeşliğe, kalkınmaya ve adalete ortam hazırlar. İyi niyetli olan insanların kontrolündeki akıl yolsuzluklara, vurgunlara, rüşvete, torpile, ayrıştırmaya ve hırsızlığa adaletsizliğe asla müsaade etmez, mani olur.
Aslına bakılırsa bilgilere akılla ulaşılır. Bilgilerin tamamının kaynağı Allah'tır. Yaratılanlar ise insan başta olmak üzere bilgi taşıyıcısıdırlar. Bu da akıl sayesinde Allah'ın emir ve yasakları olan sezgi ve "Vahyi" kabul etmeyen bir maddeye mahkum olur. İnsan olma anlayışını tüketir, akıl insanlık şuur ve anlayışını kaostan ve çıkmazlardan kurtarmak için ve aydınlığa çıkarmak için mutlaka insanların elinde olmalıdır. Akıl sayesinde kanunlar nizamlar, sistemler ve düzenler yapılmıştır. İnsanlık başı boşluktan ve kargaşadan akıl sayesinde kurtulmuştur. Ancak kurtuluş aklın iyi insanların elinde olması ile gerçekleşmiştir. Kötü ve art niyetli kimselerin elinde kalan bir akıl sadece tehlikeli ve huzursuzluk kaynağı olur ki telafisi ve tedavisi zor problemlerinin sebebi olur. Akıl kötü ve art niyetli insanların eline düşerse o art niyetli kötüler toplumdaki huzursuzluğun sebebini düzene ve sisteme mal ederler. Buna karşılık düzenleri ve yiyenleri gizlerler. Hâlbuki düzen dilsizdir. Kendisini savunamaz. Sistem masumdur. Ah o düzenler var ya gerçek suçlu onlardır. Aradaki nüans farkını anlamanız lazımdır. Düzen mi düzenler mi sorusuna cevap bulmak için iyi niyetli akıllı ihtiyaç vardır.