İnsandaki iki organ toplum için çok önemlidir. Bunların birincisi dil, ikincisi kalptir. Konuyla ilgili büyük bir hekim ve tıbbın inceliklerini çok iyi bilen Lokman Hekim yani Hz. Lokman’dan şu hadise nakledilir. Efendisi bir gün der ki; “Şu koyunu kes, en iyi ve en güzel iki organını bana getir.” Hz. Lokman koyunu keser, dili ile kalbini çıkarıp efendisine getirir. Efendisi, “Başka en iyi ve güzel yeri yok muydu” deyince, Hz. Lokman “Hayır” cevabını verir.
Bir müddet sonra efendisi başka bir koyun getirir ve “Şunu bizim için kesiver. Sonra da en kötü ve en işe yaramaz iki organını bana getir” diye emreder. Hz. lokman koyunu keser ve dili ile kalbini çıkarıp efendisine götürür. Efendisi adeta şaşırır. Merakla sorar; “Sana iyi iki organ dedim, dil ve kalbi getirdin. En kötü iki organ dedim ve bunu emrettim. Sen tekrar dil ve kalbi getirdin. Bunların anlamı nedir?” Hz. Lokman hikmet dolu ve çok anlamlı şu cevabı veriri; “İyi oldukları zaman onlardan, yani dil ve kalpten daha iyisi olmaz. Kötü olduklarında da onlardan daha çirkin ve kötüsü olmaz. Daha kötüsü yoktur” der. Efendisi bu hikmetli cevap karşısında susup kalır. Bak. Diy. Tak. 24 Eylül 2020 Perşembe.
Şimdi merakla soruyorum. Her zaman muhtaç olduğumuz birlik ve beraberliğimizi yıpratacak olan, konuşma üslubunu bir türlü tamamlayamayan insanların durumları neyle izah edilecektir. Toplumu ayrıştırıcı söylemler hiçbir şey kazandırmıyor.
Özellikle siyasetçilerimizin konuşma metotları son derece önem arz etmektedir. 1955-1965 yıllarının ilkokul 5. sınıf kitaplarında “ESOP ve dil” diye bir parça olduğu herkesçe bilinmektedir. Maalesef o güzel ve eğitici parçalar kaldırıldı. Tıpkı “Yurttaşlık Bilgisi ve Hayat Bilgisi” dersleri gibi… Dil yarası, Yürek yarası başka yaralara benzemez. Bırak yarası gibi onların tedavisi de yoktur. Hepimiz de biliyoruz ki kötü ve çirkin söz sahibinindir. Artık toplum gerilmesin. Milletimiz er ve ya geç gerçekleri görüyor. Dil ve kalp temiz olursa bünyemiz temiz olur. Onlar kirli olursa bünye kirli olur.