Kıymetli okuyucularım.
Bir Müslüman olarak uymamız gereken hususlardan bazıları verdiğimiz sözlere bağlı kalmamız ve yalandan uzak durmamızdır. Hem insanlara, hem Yüce Rabbimize, hem de kendimize verdiğimiz sözler vardır. Mesela abdest alırken Allah’ın ismini anarak başlarız ve: “Allah'ım sana hamd ediyorum. Ellerimizi harama uzanmaktan koru” diyerek uygun şekilde ellerimizi yıkarız. Ağzımıza su verirken: “Allah’ım seni zikretmede, sana şükretmede, en güzel şekilde kulluk etmede, Hak ve hakikati söylemede sende yardım dilerim.” Burnumuza su verirken: “Allah’ım, bana cennetin kokusunu nasip eyle ve beni cennet nimetleriyle rızıklandır.” Yüzümüzü yıkarken: “Allah’ım, bir kısım yüzlerin nurlandığı, bir kısım yüzlerinde karardığı günde benim yüzümü ak eyle ve nurlandır.” Sağ kolumuzu yıkarken: “Allah’ım, kitabımı (amel defterimi) sağ tarafımdan alanlardan eyle beni ve hesabımı kolaylaştır.” Sol kolumuzu yıkarken: “Allah’ım, amel defterimi sol ve arka taraftan alanlardan eyleme beni.” Başımıza mesh ederken: “Allah’ım, beni hak ve doğru olan sözleri dinleyenlerden eyle. Mahşer gününde Arşın gölgesinden başka gölgenin olmadığında beni Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a)in sancağı altında gölgelendir.” Boynumuza mesh ederken: “Allah’ım, boynumu cehennem ateşinden koru. Senden başkasının huzurundan eğdirme Yarabbi.” Ayaklarımızı yıkarken: “Allah’ım, Sırat köprüsünden geçerken ayakların kaydığı günde benim ayaklarımı kaydırma, ayaklarımı sabit eyle. Ayaklarımla harama yürümeyi nasip etme.” Abdestten sonra: “Allah’ım, beni tövbe eden ve günahlarından temizlenen kullardan eyle” diye dua ederiz.

Kıymetli okuyucularım.
Taktir edersiniz ki: “Efendim ben dindar birisiyim, muhafazakarım, inançlarımıza bağlıyım” demek yetmez. Söylediklerimizi tatbik etmek ve uygulamak esastır. İnsan üzerinde bütün uzuvları için görevli Melekler vardır. Ayrıca amellerimizi (işlerimizi) kaydeden “Kiramen Katibin” isimli melekler vardır. Hem Allah’ımıza, hem Meleklerine, hem insanlara, hem de kendimize yalan söyleyerek ellerimizle harama uzanmak, ayaklarımızla harama yürümek, kuşaklarımızla çirkin sözleri dinlemek ve dilimizle yalın ve asılsız şeyleri konuşmak kendimize göz göre göre yalan söylemek ve kendimizi aldatmak değil midir? Hataları ört bast etmek, yolsuzlukları kapatmak, yalanla, dolanla kazanılan paraları ve malları muhafaza etmek, makam ve mevkileri, oturulan koltukları korumak için söylenilen yalanlar hesap günü geldiğinde alemi mahşerde ortaya çıkacaktır. Eller, ayaklar, diller, göz ve kulaklar bire bir itirafçı olacaklardır. Müdafamızı ve savunmamızı yapacak tavassut ve torpil ehli de bulunmayacaktır. Utanan insanlar: “Keşke toprak olsaydık” diyeceklerdir. Gelin hep birlikte ne kendimizi ne de insanları kandırmayalım.