Ermeni dölleri diyorum, çünkü bunlar tarih boyu nankör ve de kahpeliği hiç bırakamamışlar, her beslendikleri sofraya kara çalmaya teşebbüs etmişlerdir. Mesela, İlyasoğlu Mercimek Ahmet, kabusuname adlı kitabın, 1. Cilt, 225. sayfasında Ermeniler’den bahsederken şöyle diyor; “Ermeni cinsinin ayıbına gelince, kötü huylu, çirkin işli, ağır canlı ve korkar tenlidirler. Hırsız e yüzsüz, kaçak e inatçı olurlar. Hain ve yalancılardır. Daima küfür içinde olayı severler. Yüreksiz ve kuvvetsizdirler. Efendilerini sevmezler. Ancak hünerleri o dur ki tatlı dilli olurlar. Yani düzgün konuşurlar. Kavrayışları çabuk olur. İşittiklerini ve gördüklerini tez öğrenirler. Edalarından ve hareketlerinden çok lezzet alırlar. Yaptıkları kendilerine hoş gelir. İşte Ermenilerin beyanı budur.” Şeklinde Ermenileri ifade ediyor.
1901 doğumlu olan ve 1990’da vefat eden rahmetli babam (Mekanı cennet olsun) hiç izine gelmeden tam 4,5 yıl Kars- Sarıkamış’ta çavuş olarak askerlik yapmış. Ermenilerin ihanetlerini anlatırken şöyle diyordu; “Bu kafirlere asla güvenilemez. Çok puşt bir yapıları var. Gündüz senden görünürler, gece olduğunda sana pusu kurarlar. İç isyancı, vatan hainleriyle devamlı iş birliği yaparlar. Onların sözüne güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez” derdi. Hatta Müslüman olan bir Türk kızını, zengin, varlıklı, parası, pulu çok diye zorla bir Ermeniye vermek istiyorlar. Düğünden önce çok şiddetli bir fırtına ve rüzgar çıkıyor. Ermeni ile evlenmek istemeyen o, Müslüman Türk kızı ellerini açarak Allah’a şöyle dua ediyor; “Es karayel, es Ermeniden kısmetimi kes” diye yalvarıyor. Evlilikte olmuyor. Ermenilerin Bursa yöresinde yaptıkları ihanetler, bir hayli fazladır. 7 Eylül 1920’de 30-40 kişilik bir Ermeni grubu (İhanet çetesi) Orhangazi’ye bağlı Gürle Köy’ünde yağma yapmışlardır. Aynı gün Sülüzün gayri müsli köyü, Ermeni halkından 300 kişilik bir grup, Orhangazi’nin Dutluca Köy’üne baskın vermişlerdir. Türk Milleti’nin harimi ismetine uzanan eller Allah’ın izni ile yine Türk Milleti tarafından kırılacaktır. Türklük’ten utananlara duyurulur. Azerbaycanlı Türk kardeşlerimiz müsterih olsunlar. Türklük’ten utananlar da yüzleri varsa utansınlar.
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
ZEKERİYA KILIÇ
KARDEŞ AZERBAYCAN VE ERMENİ DÖLLERİ (2)
1901 doğumlu olan ve 1990’da vefat eden rahmetli babam (Mekanı cennet olsun) hiç izine gelmeden tam 4,5 yıl Kars- Sarıkamış’ta çavuş olarak askerlik yapmış. Ermenilerin ihanetlerini anlatırken şöyle diyordu; “Bu kafirlere asla güvenilemez. Çok puşt bir yapıları var. Gündüz senden görünürler, gece olduğunda sana pusu kurarlar. İç isyancı, vatan hainleriyle devamlı iş birliği yaparlar. Onların sözüne güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez” derdi. Hatta Müslüman olan bir Türk kızını, zengin, varlıklı, parası, pulu çok diye zorla bir Ermeniye vermek istiyorlar. Düğünden önce çok şiddetli bir fırtına ve rüzgar çıkıyor. Ermeni ile evlenmek istemeyen o, Müslüman Türk kızı ellerini açarak Allah’a şöyle dua ediyor; “Es karayel, es Ermeniden kısmetimi kes” diye yalvarıyor. Evlilikte olmuyor. Ermenilerin Bursa yöresinde yaptıkları ihanetler, bir hayli fazladır. 7 Eylül 1920’de 30-40 kişilik bir Ermeni grubu (İhanet çetesi) Orhangazi’ye bağlı Gürle Köy’ünde yağma yapmışlardır. Aynı gün Sülüzün gayri müsli köyü, Ermeni halkından 300 kişilik bir grup, Orhangazi’nin Dutluca Köy’üne baskın vermişlerdir. Türk Milleti’nin harimi ismetine uzanan eller Allah’ın izni ile yine Türk Milleti tarafından kırılacaktır. Türklük’ten utananlara duyurulur. Azerbaycanlı Türk kardeşlerimiz müsterih olsunlar. Türklük’ten utananlar da yüzleri varsa utansınlar.