Kadınlara karşı acımasız, vicdansız bir toplumda dünyaya gelen yetişen şanlı Peygamberimiz, kadınlar hakkında ashabına, yanında bulunanlara şu tavsiyede bulunmuştur. Eşini öfkelenerek döven ve kolunu kıran birisinin haberini alınca onu yanına çağırmış gerekli ikaz ve uyarıları yaptıktan sonra, eşini derhal ondan boşanmasını emretmiştir. Kadına şiddetin görmezlikten gelinmesini yasaklamıştır. Bir erkeğin hayatını paylaştığı eşine el kaldırmasını, onu dövmesini hayretle karşılamıştır. İslam medeniyetinde kadınların yeri ve değeri bellidir. Onlara karşı nazik, kibar ve hoşgörülü olmayı cahiliye devrinin bedevilerinin içinde göstermiş ve örnek olmuştur. Aileyle ilgili Kuran  ve sünnet mesajları neslimize öğretilmemiştir. Bazı safta yobazlar çıkmış, din ve dindarlık adına kadına şiddeti, onu dövmeyi utanmadan sıkılmadan söyleme alçaklığına düşmüştür. Bazıları da ortaya atılmış edepsiz bir şekilde laiklik adına kadını reklam aracı yapmıştır. Birileri de çıkmış sözde özgürlük adına kadının ve kadınlığın cinselliğini piyasa ile paylaşma zilletine düşmüştür. Öyle dönemler yaşadık ki üniversitelerimizdeki kızlarımız “Biz toplumun ortak malıyız” diyerek, sol ellerini kaldırıp, sağ göğüslerine vura vura yürüdüklerini bizzat ben izlemişimdir. Kadın hakları demek onu çiğnemek, onu sakız yapmak değildir. Kadının erkekle birlikte, erkeğinde kadınla birlikte değer kazandığını bilmek lazımdır. Yani “Adem’siz Havva olmadığı gibi, Havva’sız da Adem olmamıştır. Umumhane denilen, kerhane denilen, genelev denilen utanç sokakları, randevu evi denilen deyyusluk mekanları, barlar, pavyonlar, gece kulüpleri, eğlence mekanları denilen loş mahzenler yüzlerce kadınlarımızın meze edildiği pislik yuvaları değil midir?  Hangi sistem, hangi düzen, hangi eşitlik bunların çözümünü getirmiştir. Ekranlarda izlediğimiz ve gördüğümüz nesebi gayrı sahih çocukların soyları belli mi? Bilinmeyenler acaba ne kadardır? Tek çare İslam’dır. Çözüm yolu, çözüm çaresi Kuran’dır.  Muhtaç olduğumuz kadro önemlidir. Bu iş krallarla, emirlerle, şeyhlerle, prenslerle, Karun ruhlu liderlerle olmaz. İlham kaynağı şanlı Peygamberimiz olan, Allah diyerek, din diyerek aldatmayan, Ömer’lere, Ali’lere ihtiyaç var. Kadın ticareti siyasi moda olmaktan kurtulmalıdır. Modern kölelikte mutlaka uzaklaşmalıyız.