Kıymetli okuyucularım,
Seçim pusulasına bakınca insan ister istemez hayrete düşüyor. Onlarca siyasi parti kurulmuş. Geçersiz oyların çoğu bu karışıklıktan oluyor. Her önüne gelen bir parti kuruyor. Bunlar incelenirse muhafazakâr ve dindar geçinen partiler, milliyetçi geçinen partiler, liberal geçinen partiler, sosyal demokrat geçinen partiler, solcu geçinen partiler, komünist geçinen partiler ve daha neler de neler. Ben bunlardan bazılarını ele almak istiyorum. Şahsi görüşümü sorarsanız, “Müslüman Türk Milliyetçisiyim.” Ancak anlayış olarak izah etmek gerekirse Türkiye’de yabancılara satılan(Ruslar, İngilizler, Yahudiler) başta olmak üzere bir milyonun üzerinde taşınmazın elden çıkmasına ifrit oluyorum. Buna göz yumanların milliyetçiliğini asla kabul etmiyorum. Onlara slogan milliyetçilisi diyorum. Efendim toprağı alıp götürmüyorlarmış. Hayret doğrusu. Ben bunu şuna benzetiyorum. Nikahı adamın üzerine olan hanımın koynunda başkası var demek. Kanla alınan can vererek alınan toprakların ve taşınmazların parayla satılamayacağını atalarımız vaziyet olarak bırakmışlardır. Bunun en açık örneği Abdülhamit Han ve Mustafa Kemal Atatürk’tür. Dindar ve muhafazakâr geçinenlere gelince söylenecek çok şey vardır. Hakkında sure olan Mescid-i Aksa ve Kudüs miracın tam yatağıdır. Ancak İsrailli Yahudilerin o mübarek topraklarda yaptığı zulüm ve işkenceler bellidir. Mescid-i Aksa ağlıyor, Mescid-i Aksa kirli Yahudi çizmeleriyle çiğneniyor. Müslüman âlemi seyrediyor. Bana sorsalar Ayasofya’yı açmaktan camiye çevirmekten çok daha önemli olan Mescid-i Aksa’yı kurtarmaktır. Atatürk’ün bu konuda aldığı tavır bellidir. Çakma milliyetçiler ve çakma dindarlar, muhafazakârlar buna dâhildir. Tabii bay cemaatler, bay tarikatlarçılar, bay sözde önderler bu çerçevenin dışında değildir. Onlar için cihad sadece paradır.