Müslüman Türk Millet’i bütünlüğümüze yönelik sesler çıkaran mukaddes dinimiz İslam’a kahpece saldıran ülkeleri tanımak zorundayız. Ancak komşu ülkeler dâhil milletimize bu bağlamda bilgilendirilmemiştir. Kuran’ın net ve açık uyarıları dikkate alınmamıştır. Şanlı Peygamberimizin (s.a.v) ne yazık ki kulak ardı edilmiştir. Dahası konuyla alakalı Markus İncil’inin 4. bab 26-27-29. babaları ile (fıkralarıyla), Matta İncil’inin 21. ve 42-44. fıkraları dahi gündeme getirilmemiştir. Fetih Suresi’nin 29. ayeti bu konuda çok açıktır. Şöyle ki Rabbimiz; “Müminler Allah Resulü ile beraber olan (Müslümanlar) kendi aralarına merhametlidirler. İnkârcılara (Müslüman olmayan) gayri Müslimlere karşı çetin (sert ve dikkatli) olurlar.” buyurmaktadır. Avrupa’nın, Batılıların, Amerika’nın daha doğrusu Hıristiyanlık Âlemi’nin, dinimiz İslam ve Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v) hakkındaki bilgisizliği ve düşmanlığı korkunçtur. 17. Asra kadar da bu kin devam etmiştir. Rönesans’tan sonra bu düşmanlık az da olsa gevşemiştir. Eski şiddetini kaybetmiştir. Ancak meydana gelen olaylar dini ve siyasi taassuplar el ele vererek, İslam düşmanlığı maskeli ve makyajlı bir şekilde sistemli olarak devam ettirilmiştir. 18. asrın sonuna doğru Avrupa ve Batı Âlem’i siyasi nüfuzunu ve politik yaptırımlarını İslam ülkelerine taşımaya çalışmış ve İslam inceleme hareketlerini hızlandırmışlardır. İslam karşıtı şirk ehli çoğalmıştır. Bunlar tabi oldukları hükümetlerin teşviki ve direktifleriyle (emirleri ile) Şark (Doğu) dillerini öğretecek okullar açmış, Şark kitaplarını toplayan kütüphaneler kurmuşlardır. Asya toplumlarını, Şark eserlerini tercüme ve incelemeye meşgul olmuşlardır. Bunun neticesinde Avrupa’nın ve Batı âleminin, İslam ülkeleriyle teması artmıştır. Müslümanlık Kuran ve Peygamberimiz (s.a.v) hakkında yazı yazanlar, İslam’la uğraşanlar, İslami yorumları yapanlar çoğalmıştır. Açık vesika ve delillere rağmen dini, siyasi ve kültürel açıdan hakikatleri inkâr ederek asli şekillerini bozarak, olduklarından ayrı göstererek gerçekleri inkâr etmişlerdir. Mesela İtalyan Kefere Leone Caetani, Fransız Ernest Renan bunlardan biridir. 1869-1935 arası yapılan bu iğrenç çalışmalar ikinci grubu oluşturmaktadır. Bu kefere takımının kullandığı üslup edebi taktik ve göz kamaştırıcı, kirli çalışmalar bazı çeyrek aydınlar tarafından ilmi ve emin, güvenilir kaynak kabul edilmiştir. Birçok kitap ve ansiklopedilere kaynak gösterilmiştir. Bu konuda en çok sorumlu kurum Diyanet İşleri Başkanlığı’dır. Son günlerde şom ağızlar çoğalmış İslam’a saldırılar artmıştır. Bunların mesulleri birbirini boğan, birbiriyle dalaşmaya devam eden ve Müslüman geçinen İslam Âlemi’nin liderleridir. Yapılanlar ve söylenenler tamamen birbirine zıttır. Düşmanların eline koz verenler kesinlikle mesuldürler. Rahmet olan bereket ve mutluluk kaynağı olan birlik, şuur ve ülküsünü tahrip edenler suçludurlar. Azap ve çile olan ayrılık tohumları ekenler başka yerde suçlu aramasınlar. Görünen köy kılavuz istemez.

DEVAM EDECEK