Artık iş kalmadı yarenler bizde, Tökezliyor olduk bayırda düzde, Şairdik ‘hatiptik’ yazardık sözde, Ekmeği yemeye ağızda diş yok. Dedik ya efendim bizlerde iş yok. Sağ yanım titriyor, sol yanım tutmaz, Nabzım tekler durur muntazam atmaz Ayağım bir türlü ileri gitmez, Ağzım her an kuru gözümde yaş yok Artık bundan böyle bizlerde iş yok Bir secdeye varsam başım dolanır, Ne yesem ne içsem midem bulanır, Bütün dertler birbirine ulanır, Yuvamız da bomboş, uçacak kuş yok Hayra yorulacak hayal yok düş yok Yakını uzağı seçemez oldum. Bir ufak hendeği geçemez oldum Bir bardak soğuk su içemez oldum. Tatlılarda bile lezzet yok tat yok. Benim bu halime takacak ad yok. İki adım atsam durmaz düşerim. Eski hallerime şimdi şaşarım Allah’ım ben böyle nasıl yaşarım. Kendimi kollayacak gövdede baş yok Bağrıma basacak evlat yok, eş yok.  Yaşıtlarım birer birer ölüyor. Yeşil yaprak kara toprak oluyor Azrail de başucumda soluyor. Üstüme dikmeye ağaç yok, taş yok Arkamdan vermeye yemek yok, aş yok... NOT; Bu şiiri merhum Osman Yüksel Serdengeçti 1983 yılında, vefatından önce yazmıştır. Mekânı cennet olsun. İşte o şiir yazılalı 37 yıl geçmiş. Osman ağabeye Fatihalar gönderirken, ben de diyorum ki; “Ölüm ölümsüzlük doğuran anadır” Her canlı ölümü tadacak, her hareket eden şey duracaktır. Allah, âlemi ve içindekileri yarattı. Halk edip yarattıkları ile dünyayı şereflendirmiştir. Varlıklar arasında en şerefli, en üstün olanı da insandır. Bununla birlikte en aşağılık, en alçak varlık da insandır. Tek kelimeyle varlık âleminin odak noktası insandır. Kâinatta var olan her şey insan içindir. İnsan ise yalnız Allah içindir. Hz. Âdem’den (İlk insan) günümüze, günümüzden, kıyamete kadar nice insanlar gelip geçmiştir. Hala da gelip geçmektedirler. Bunların arasında mezarını bile bilmediğimiz nice peygamberler silsilesi vardır. Nice sevgili kullar vardır. İlaveten nice zalimler, nice pislikler de vardır. Belki de birçoğunun üzerinde geziyoruz. Vaktini ve saatini Allah’tan başka kimsenin bilmediği kıyamet anı biraz daha uzarsa, belki de bizim de kabirlerimizin üzerinde yürüyenler olacaktır. Makamıyla, mevkisiyle, malıyla, eviyle ya da evlatlarının çokluğuyla övünenlerin akıbetleri (Sonları) değişik olmayacaktır. Ezeli ve ebedi olan sadece Allah’tır. Bu itibarla, ‘Ölüm, ölümsüzlük doğuran anadır.’ Dirilişle beraber, hesap günü büyük mahkeme kurulacaktır.  Orada torpil, korumalar, savunucumuz avukatlar, yalancı şahitler, rüşvet muslukları yoktur. Zerre kadar hayır ya da zerre kadar şer, herkes ettiğini çekecek, ektiğini biçecektir. Unutmayalım ki şanlı Peygamberimiz (s.a.v) 63 yaşında vefat etmiştir. Asıl olan mutlak bir imandır. O iman ki amele ve eyleme dönüşmüştür. Sloganla, sözle değildir.