Adam diyemiyorum. Sözde insan kılıklı bir sürü iki ayaklı canlı sokakta, caddede, Pazar yerinde dolaşıp duruyorlar. Kendilerinin haricinde başka insanlarda vardır demiyorlar. Özellikle yaşlılar, zor yürüyen özürlüler, onları hiç ilgilendirmiyor. Sanki her taraf onların tekelinde. Ellerinde telefonları var. Çoğunun gözü bu telefonlarla meşgul. Kimisininde elleri cebinde yürüme alışkanlığı var. Bu tipler yolda yürürken adete tosluyor. Toslandığında ise özürdileme yerine, eğitimsiz dört ayaklılar gibi yoluna devam ediyor. Bazen bu tipler üzerime gelirken elimde ki bastonla uyarıyor ve “Hello Toslama” önüne bak diyorum. Kimisine de “önüne bak oğlum, yada kızım” diyerek uyarıyorum. Birde üçlü, dörtlü olarak yan yana yürüyenler var. Bunların çoğu öğrenci. Bir kısmıda İthal vatandaşlar. Eğer siz yol vermez, yada durmazsanız açıktan tosluyorlar. İşin garibi bazı bazı “densiz ve zübbe tipler yürürken sağa sola bakmadan en çirkin küfürlü, yani sinkaflı sözleri kullanıyorlar. Eskiden bu sokak zübbeleri büyükler tarafından ikaz edilir ve uyarılırdı. Tepkiler vardı. “Senin anan, bacın, eşin, kardeşin yokmu, utanmıyormusun sokakta sövmeye” derlerdi. Burada sayın Milli Eğitim müdürümüze, Okul müdürümüze, eli öpülesi öğretmenlerimize çok iş düşüyor. Özellikle Müftü, Vaiz, İmam kardeşlerimizin bu mevzuda omuzlarında büyük bir mesuliyet ve yük vardır. Şanlı peygamberimizin “Sizden biriniz bir kötülük gördüğü zaman onu eliyle menetsin. Onu gücü yetmezse diliyle men etsin. Ona da gücü yetmezse kalbiyle buğz etsin. Ancak bu imanın en zayıf olanıdır” buyurmaktadır. Rahmetli Osman Yüksel Serdengeçti konuşmalarında sıkça şu ifadeleri kullanırdı. “Oğlan zübbe, kız hobba, ana sürtük, baba kaz. Bundan daha ahenkli aile olamaz. Baba cumada, oğlan cimada, ana seccadede, kız pastanede, al sana Müslüman aile” diyordu. Ruhu şad olsun. Susmanın, bana ne demenin hiçbir anlamı yoktur. Önceliğimiz doğruyu bulmak ve doğruda birleşmek olmalıdır. Yanlış bilinir ve engel olunmazsa doğruya ulaşmak zor olur diyen Farabi ne güzel söylemiş sokaklar bizimdir. Caddeler bizimdir. Başka yerimiz yok burası evimizdir. Evimize dadanan zararlılara karşı dik durmalıyız, duyarlı olmalıyız…