Sevgili okuyucularım… Allah (c.c) insanoğlunu dünyaya bırakarak terk etmemiştir. Ona peygamberler vasıtası ile yol göstermiştir. İnsan iyiyi görünce kötüyü, doğruyu görünce yanlışı, güzeli görünce çirkini, hakkı görünce batılı, imanı görünce şüpheyi hatırlamak zorundadır. İşte peygamberlerin tebliği karşısında insanoğlu bu tavrını ortaya koymuştur. Bu bağlamda insan tarih boyunca kendi gerçeğini çözmek için, kendisini tahlil etmeye çalışmıştır. O, bazen kendisini diğer hayvanlar gibi etüt etmiş, bazen de kendisini en seçkin canlı olarak meleklerden bile üstün tutmuştur. İşte bu ikisi arasında yalpalayan adam ‘dramatik’ olmaktadır. İdeal adam ve hayvan adam iç içe yaşamaya başlamış, kendi kriterleri içerisinde kendi nizamlarını kurmuş, nasıl bir nizama, nasıl bir iradeye muhtacız sorusuna bu kriterler arasında cevap aramıştır. ‘Hayvan insanın’ nizamında ‘insanın’ temel ihtiyaçları diğer hayvanlarla ortaktır. Ancak onlardan farklı olarak insan düşünme ve konuşma yeteneğine sahiptir. Bu ekolde insan aynı zamanda bir sürü ile birlikte yaşamak zorunda olan ‘sosyal hayvan’ durumundadır. Onlara göre cemiyetteki bütün kıpırdanışlar ‘maddi fayda’ etrafında dolaşır. Faydaların en faydalısı ‘ortak fayda’dır.  Ortak faydaya aykırı düşmek ve davranmak büyük suçtur. Kanunlar ‘sosyal normlar’ hep fertleri bu açıdan kontrol ve baskı altında tutar. Bu sistemde fert cemiyet için vardır. İnsana sürü hayatını tavsiye eden çevrelere göre her şey cemiyetindir. Cemiyeti temsil eden otorite ister, ‘tutum’ ister, ‘parti’ olsun buna itaat esastır. Ona göre özel mülkiyet, özel hayat yoktur. Her şey ortaklık kanunlarına göre düzenlenmelidir. Ferdin özel malı, mülkü olmaz. Her şey cemiyetin ortak malıdır. Onlara göre insan yanlış bir ‘evrim’ geçirmiştir. O tekrar eski ‘klan’ hayatına dönmelidir. Hayvan insanın nizamında cemiyet kendisine tapanları putlaştırır. Bu sebepten dolayı bu nizamda madalyalar, alkışlar, nişanlar pek boldur. Bu nizamda cemiyete yaltaklananlar ve dalkavuklar bol itibar görür. Bu nizam sürüyü ilahlaştıranların ve sürüye tapınanların nizamıdır. Bu nizamda İsrail’in Yahovası gibi cemiyet tanrılaştırılmıştır. Hayvan insanın nizamında mal, mülk ve hüküm cemiyete aittir.  Fertler ve nizamlar cemiyetin lehine feragat etmeyi fazilet bilmelidirler. Esasen fertler egoist ve ihtiras sahibidirler. Onları bu konuda sıkı bir kontrol altında tutmak sosyal bir görevdi. Eğitim ferdidir. Hak yoktur, vazife vardır. Nesiller böyle yetiştirilmelidirler.
DEVAM EDECEK….
Sonraki yazı ‘Dramatik İnsanın Nizamı’ olacaktır.