Kıymetli Okuyucularım,

İslam Dini günlük hayat, bireysel davranış ve sosyal ilişkiler alanında birtakım yasaklar kayıtlar getirmiştir. Bunların amaç ve hikmetleri vardır. Uygulamada bunlara haram ve helal denmiştir. 14 asırlık tarihi süreç içerisinde Müslüman toplumlar ve Müslüman kişiler Kuran ve sahih sünnet doğrultusunda helal ve harama dikkat etmişlerdir. Bu bağlamda Müslüman toplumlardaki yaşantı biçimi çok önem arz etmektedir. Beslenme noktasında gıda maddeleri açısından yiyeceklerimiz ve içeceklerimiz Müslüman olarak hepimizi ilgilendirmektedir. Bu anlamda hassas konular vardır. Bu konuları istismar eden sahte dindarlar da mevcuttur. Örnek vermek gerekirse şu misaller bizler için yeterlidir. Mesela domuz eti yemek haram liaynihi olarak Müslüman’a yasaktır. Buna itina gösteren ve yenmesini yadırgayan Müslümanların sayıları bir hayli çoktur. Uyuşturucular ve sarhoşluk verici her çeşit alkol buna dahildir. Kuran bunları necis, pislik olarak tarif etmiştir. Faizden, gasp ve soygundan, rüşvetten elde edilen gelirler de böyledir. Çalıntı malı yemekte bu gruba dahildir. Bunların bir kısmı haram ligayrihi denilen gruba dahildir. Mesela yumurta helal gıdadır. Ancak çalınan yumurtayı yemek açıktan haramdır. Diğer gıdalarda böyledir. Çok üzülerek ifade edelim ki kamuya ait malların yenmesi endirekt yollardan elde edilmesi çok daha fazla haramdır. Onlarda 85 milyon insanın tamamının hakkı vardır. O haramları yiyerek yapılan ibadetlerde aciz değildir. Bu tıpkı hırsızlık yapmak için camiye giren ahlaklara benzer. Millet malına olta atan sosyal hırsızlarda 24 saatlerini camide geçirseler faydasızdır. Bunlar sahte dindarlardır. Yapanlara yazıklar olsun.