Kıymetli okuyucularım

Adamın birisi anlatıyor: “Mezarlıktan geçerken bir zenginin şımarık oğluna rastladım. Çok zengin olan babası uzun zaman önce ahirete göç etmişti. Fakat mirasyedi çocuk kibrinden ve gösterişinden hiçbir şey kaybetmemişti. Mezarlıkta süslü ve gösterişli kıyafetiyle duruyordu. Babasının mezarı başında oturmuş dua eden bir fakir gence kibirleniyordu. Babasının mezarı başında dua eden gence şöyle sesleniyordu: “Benim babamın türbesi(mezarı) eşsiz İran çinileri ile kaplı, tabanı mermer döşeli, sandukası sedef işlemeli, kitabesi felanca meşhur hattatın eseridir.” Fakir genç ise o şımarık oğlanı tebessümle dinliyordu. Zengin şımarık genç devam etti: “Bir de senin babanın mezarına bakalım. Gelişigüzel sıralanmış üç beş kerpiç, mezara yığılan birkaç kürek toprak, özensizce kenarlarına koyulmuş çakıl taşları böyle mezar mı olurmuş?” diyerek şımarıklığına devam etti. Fakir genç tebessümünü hiç bozmadan gayet ağır başlı ve efendi bir şekilde o şımarık zengin gence cevap verdi. Ve şöyle dedi. “ Senin baban bu süslü püslü sandukanın, değerli çinilerin ve bu ağır mermerin altında kalkıncaya kadar benim babam çoktan cennete varmış olur” dedi. Şımarık genç cevap karşısında kızarıp kaldı. Hiçbir şey söylemeden oradan ayrıldı.

Kıymetli okuyucularım

Hayırlı ve helal mal, hayırlı ve inançlı evlat dünyada da ahirette de dosttur. Bunların hayırsız olanları her iki alemde de insana düşmandır. Geride bırakılan malların, paraların üzerine şampanya patlatan, dans edip göbek atan niceleri vardır. O yüzden sevgili peygamberimiz şöyle buyurmuştur. “ Kişinin yaşarken bir salkım üzüm vermesi öldükten sonra bütün bağı vermekten daha iyidir.” Para uğruna çürük binaları yaparak insanların ölümüne sebep olan iş adamı müsveddelerine ithaf olunur.