İbret alınacak bir rüşvet kılıfı; yer ve isim vermek istemiyorum. Mülkiyeti vakıflara ait olan bir cami tabanından su alıyor ve rutubet önlenmiyordu. Sayın kaymakamımızın imzalarıyla ilgili makamlarla resmi yazışmaları yaptık. Verilen talimat üzerine mal müdürlüğünden ziraat bankasından ve ilçe müftülüğünden bir komisyon kuruldu. Çalışmalarımız neticesinden gerekli görüşmelerle ve malzeme işçilik dâhil üç liralık bir maliyet çıkarıldı. Fizibilite raporu hazırlayıp gönderdik. Tam uvap beklerken muhtar geldi “Sayın müftüm bakan beyin villasındaki bahçeye bir römork gübre götürdüm. Memnun oldu ve ‘Muhtar bir arzun var mı?’ Diye sordu. Bende camimizin durumunu anlattım. İlgileneceğini söyledi. Konu ile alakalı muhtarlığımızın emrine 16 Bin TL para çıkarıldı” dedi. Bende “Muhtar bu para haram olur Milletin hakkına tecavüz olur, buranın maliyeti 3 Bin TL’dir. Özel mühendislik firmalarıyla bile görüştük” dedim. Muhtarımız “Yahu hocam, artan parayı köyün hizmetine harcarız. En çok devletten ve milletten yanasın ” diyerek güldü. Ayrıca bayındırlık müdürlüğün 160 Bin Lira olarak çıkardığı bir mülkiyeti, özel sektöre 55 Bin Liraya yaptırdığımızı bilirim. Türkiye’de rüşvetin nasıl çalıştığı yıllardan beri bilinmektedir. Öyle dönemler geçti ki; rüşvet almayanların “Görev arkadaşlarına uyum sağlayamıyor” diye yerlerinin değiştirildiği malumdur. “Benim memurum işini bilir.” Mantığı rüşveti adeta meşrulaştırmıştır. Tabiri caizse “Gelsin paracıklar. Hoş geldin. Merhaba piyonlar” anlayışı topluma yerleşmiştir. Kimse kusura bakmasın, kimse de darılmasın amma ben 28 yıl 4 ay görev yaptım. 3 sefer yurt dışına gittim. 40 seferin üzerinde Hac ve umrede bulundum. Hala kirada oturuyorum. Bir daire alamadım. Din pazarlamadım. Cennet satmadım. Çok arkadaşlarım “Yahu ağabey elalemin doğrusu sen misin? Enayilik yapma” dediler. Elbette hatalarımız olmuştur. Birilerine göre belki “Enayilik” yaptım. Ancak Allah’a imanımızda şüphemiz yoktur. Dolayısıyla ‘Diriliş Günü’nde herkes birbirinden hakkını alacaktır. Benim de hakkımı helal etmediğim insanlar vardır. Hani diyorlar ya “Zerre kadar mı? Ya Resullullah” edasıyla adeta çığlık çığlığa kaçanların alacağı an. “Ey hırsızlar, hırsız var” diye onun için yazdım. Anlayanlar anlar. Bizden söylemesi. 80 yılın yaraları bunlar.