Ülkemizin iç güvenliğini milli birlik beraberliğini tahrip etmeye yönelik ihanet unsurlarının biriside ASALA’DIR.  Onun devamı olan ermeni soy kırımı iddiaları ise tam bir ihanettir ve tarihe atılan iftiradır. Çünkü dünya da köklü bir ermeni tarihi yoktur. Ermeni aydınları tarafından yazılan yeni bir tarihte yoktur. Yapılan çalışmalarda ise yalanlar, iftiralar had sefadadır.  Ermeniler yaşadıkları bölge itibari ile  Anadolu’ya açılan göç yolu üzerinde bulunduklarından dolayı, bölge hakimiyet kuran devletlere tabi olarak yaşamışlar ve tarih boyu bağımsız bir devlet kuramamışlardır . Ermenistan iddiaları da “Coğrafi bölge olarak tartışılmış ise de, hiçbir zaman tarih i gerçek olmamış ve mesafesiz kalmıştır. Özellikle Bizanslıların Anadolu’ya hakim oldukları dönem de, dinsel çekişmelerden dolayı zulüm görmüşlerdir.  Sürgün edilmiştir, hatta toplu katliamlara maruz kalmışlardır. Bölgedeki Bizans hakimiyetinin sarsılması ve İslamiyet’in güçlenmesiyle Türk kavimleri savaşları kazanınca Ermeniler tarih boyunca en rahat dönemlerini yaşamışlardır.  Osmanlı imparatorluğu döneminde gelişmeler şöyledir.   1839 Gülhane Fermanı ile Müslümanlarla Hıristiyanlar arasındaki fark kaldırılmış, dolayısıyla Ermeniler bazı imtiyazlar elde etmişlerdir . 1853’te Osmanlı Rus savaşında  ilk defa  kendilerine ihtilalcı diyen bazı Ermeniler Ruslara yardım etmişlerdir.  1856’da Paris Antlaşmasıyla “ Islahat bütünü içerisinde ilk kez ermeni ismi geçmiştir.  Patriklere bazı yetkiler verilmiştir. 1877-1878 Osmanlı Rus savaşlarında Ermeniler olumsuz davranışlar, Osmanlı ordusunun gücünü kırmak için bozguncu hareketlerde bulunmuşlardır.  Yaşadıkları yerlerdeki halka yönelik  zulüm yaparak silahlı çeteler kurmuşlardır.  1880 yılında Rusların baskısıyla “  Babıali’ye” ermeni  ıslahatı  için bir nota verilmiştir. 1887’de Cenevre de Hınçak komitesi, 1890’da Tillis’te  Taşnak komitesi  kurulmuştur. Bu hareketler “ Silahlı” şekilde siyası iste veri  kabule zorlanma   biçimini almıştır. Osmanlı İmparatorluğu içinde yanlış uzantılar görülmüştür.  1890 ve 1915 yılları arasında Ermeniler örgütlü biçimde Doğu Güneydoğu Anadolu ile İstanbul’da  çok sayıda ve sürekli olarak isyanlar çıkarmışlar, halka insanlık dışı boyutlara varan zulüm ve baskıları, sabotaja   planlamışlarda cephe gerisi zayıflatmak için her ihanete baş vurmuşlardır.