Batılılar, Türkiye’yi altından kalkamayacağı ve de kalkması çok zor olan problemlerle baş başa bırakmışlardır. Prensip olarak ne olmasını, ne ölmesini istemişler, taksit taksim edilmesini arzulamışlardır. Bir takım sorumsuz kişilerden ibaret olan ‘Jön Türkler’ namıyla anılan ve milli kültürden mahrum, ne olduğu belirsiz sözde aydınların Abdül Hamit Han’ı ‘Kızıl Sultan’ diye tarif etmeleri ve ona çatmaları çok manidardır. Burada “Devlet mi mühim yoksa hürriyet mi?” diyenlere karşı, “Devlet olandan, hürriyet ne işe yarar?” Sorusunu sormak zorundayız. Elbette devlet diyerek milleti soyanlar bu sorunun dışında kalanlardır. Düşmanların gözlerini diktiği ve en yağlı parçayı koparmak için planlar yaptığı zamanlar elbette unutulmamıştır. Tarihte bir dış politika ve harici siyaset üstadı olan Sultan Abdül Hamit Han’ın varlığı bugün bir örnek olaya değer. Ancak; Kahire, Paris, Londra gibi dış cephelerde çöreklenmiş olan gafiller, hiç durmadan kirli propagandalarına devam etmişlerdir. Onlara göre Kanun-i Esasi tatbik edilirse her şey düzelecektir mantığı kirli bir saplantıdır.
Ferdi hürriyet, siyasi hürriyet tartışmaları devleti batırmıştır. Sırplara, Rumlara, Bulgarlara daha doğrusu batılara batılılara özenenlerin bu kirli taklitleri tutmamıştır. Ancak aydın geçinenlerin kapıldığı bu cinnet rüzgarı milli anlayışları yok etmiştir. Kendisini suyun akıntısına bırakanlar, boğulmaktan kurtulamamışlardır. İktidar sarhoşluğu çok ciddi problemler doğurmuştur. İçte ve dışta birçok isyanlar ve karışıklıklar çoğalmıştır. Bu manzara düşmanların iştahını kabartmıştır. Neticede 500 yıllık yurdumuz olan Rumeli kaybedilmiştir. Çanakkale, Gazze, Kütul Amare gibi bölgelerde galip gelinmesine rağmen Osmanlı Devleti yenilmiştir. Türk Milleti müjdeli millet. Harimi ismetimize el uzatan Yunan keferesini Sakarya’da mağlup etmiştir. Sebebi ise aydını ile halkının birlikte hareket etmesidir. İslami gayret ve milli heyecan, Allah’ın izniyle zaferi temin etmiştir. Halkın ve münevver denilen aydınların ayrı düşmeleri daima ‘Kaka’ olarak sonuçlanmıştır. Şu taklitçi dönemler var ya. Kavramların bile sonlarına ekler yapılarak özünden uzaklaştırıldı. Daha doğrusu birileri tarafından devamlı olarak ‘Düzen Davası’ gündemde tutuldu. ‘Kötüler’ hep gizlendi. Gelinen noktada Devlet ve Millet birlikteliğinin dirilişine olan ihtiyaç gündeme gelmiştir. ‘Kötüler’ devamlı olarak ‘Düzeni’ kullanmışlardır.