Emperyalist maksatlarla veya yağmacılık köşe dönme kastıyla çıkarılan fitne ve fesatları, hatta çıkarılan savaşları İslam dini asla tasvip etmez. Bunun içindir ki Nahl suresinin 125’ci ayetinde şu ikaz mevcuttur. “İnsanları Rabbinin yoluna güzel öğütle (nasihatle) davet et. Onlara mücadeleyi en güzel metot ve usul hangisi ise onunla yap.” buyrulmuştur. Bir sürü kan sülüğü türemiş, İslam derisine yapışmış devamlı olarak yunus balığı gibi şişiyorlar. Bunların hayat tarzları tartışmasız olarak asla İslami değildir. Yalan var rüşvet var. Torpil var. Adam kayırma var. Devamlı olarak mal biriktirme var. Yolsuzluk var. Şartlara göre çok evlilik var. Adaleti çiğneme var. Faiz var. Kısaca yüce Rabbimiz neyi yasaklamışsa bunlarda hepsi mevcut. Sonrada ortaya çıkarlar İslamcı kesilirler. Kafalarına göre fetva veren hoca bozuntuları da bulurlar. Şanlı peygamberimizin hayatını da açıktan istismar ederler. Bu konudaki metotları “Tuzaklama, yemleme, avlama, şüpheye düşürme, boşlukta bırakma, hile yapma, kafasını karıştırma, ayırma ve saymak olarak karşımıza çıkar. Bunların arasında “Yemleme” tuzağı çok ciddi şekilde işletilmektedir. Arının balı şerbete hücum etmesi gibi yeme hücum ederler. Konuyla alakalı olarak İmamı Gazali’nin “BÂTINİLİĞİN İÇ YÜZÜ” adlı eseri incelemekte yarar var. Çeviren Doç. Dr. Avni İlhan hocamızdır. Çok üzüldüğüm ve çok endişelendiğim husus şudur: 140 binin üzerinde personeli bulunan, birçok bakanlık bütçesini geride bırakan Diyanet İşleri Başkanlığı Sayın Tayyar Altıkulaç hocamızdan sonra asli görevinden bir hayli uzaklaşmıştır. Mesela “Tefsirde israiliyat, çağdaş tefsirdeki çelişkiler, özellikle Prof. Dr. İsmail Cerrah oğlunun kaleme aldığı ve çok ciddi yanlışları gündeme taşıyan “Tefsir Tarihi” adlı iki ciltlik eseri bile teşkilat mensupları okumamıştır. Ondan sonra bir sürü din dışı fetva adamları türüyor. Emevilerin dayattığı ve cebren uygulattığı İslam anlayışı güncelliğini koruyor. Niçin imanı Azamı şehit edildi anlatılmıyor. Peşinden Arap İslamcılığı dayatılıyor. Müslüman Türk milletinin bu yüce dine verdiği hizmetler perdeleniyor. Türk sözü bile bazen kınanıyor. Hala İslam belli cemaatlerin inisiyatifinde tutuluyor. 15 Temmuz’dan gerekli dersi almadığımız ortaya çıkıyor. Diyanet artık konuşmalıdır.