Sevgili okuyucularım… Bazen bir okul arkadaşı bazen bir asker arkadaşı bazen bir yol arkadaşı ve de bir sevgili aklınıza düşer. İş görürken, kitap okurken, caddede yürürken yıldırım düşer gibi düşer aklınıza. Özlem ve hasret sizi bir yerlere taşır. Benim de en çok aklıma düşen, dahası aklıma takılan iki şey vardır. Birisi cehalet dönemi denilen zaman dilimidir ki insanlar köle olarak satılmışlar, kadınlar utanç vesilesi olarak gündeme geldiği için kız çocukları diri diri kumlara gömülmüşler. Sebebi ise sadece Mekkâre Ebu Leheb’in patron olduğunda takriben dokuz bin kadın çalıştırılıyor ve erkeklere para karşılığı peşkeş çekiliyor. Bunun için kız evlatlar yüz karası, utanç vesilesi sayılıyor. Ta ki İslam dini dünyayı ve insanlığı aydınlatıncaya kadar. İkinci konu kafamı daha çok meşgul eder ki o da zenginlerin faiz karşılığı fakirlerin genç kız ve kadınlarını almaları, erkekleri ise köle olarak çalıştırmalarıdır. O çirkin ve yüz karası durum, İslam dini ile beraber kaldırılmıştır. Hem putlar kırılmış hem de put gibi kendisini ilah zanneden alçaklara yine İslam vasıtasıyla hadleri bildirilmiştir.
Bazı vahşi ve egoist alçaklar sadece kendi hayvani hislerini tatmin etmek için canlı canlı insanları yırtıcı hayvanların içine attıkları bilinmektedir. Bunlara benzer yüzlerce vahşeti İslam dini kaldırmış ve insanın yeryüzünün efendisi olduğunu ifade etmiştir. Bugün bazı şom ağızlılar, kiralık beyinler ve de İslam’ın müzmin düşmanları ‘Evrensel kanunlar’ diye cühela takımına hap gibi yutturdukları, bazı kavramlar tam bir aldatmacadır. Evrensel değil bölgesel bile olmayan bu müsveddeler ‘Cihanşümul’ olan İslam’ın karşısında sadece bir fiyasko ve bir aldatmaca olmaktan öteye geçemez. Tıpkı yazboz tahtası gibi… Öyle ya birileri hazırlıyor, yazıyor. Ötekiler beğenmiyor yırtıp atıyor. Bir de bunların muhatabı Müslümanlar olursa ya da Müslümanım diyen münafıklar iç kurt olarak ihanet çukurları kazmaya devam ederlerse işte o zaman ‘evrensel hukuk’ dedikleri paçavralar necaset gibi bulaşır Müslümanlara. Tabii pis limanlardan bahsetmiyorum, Müslümanlar diyorum. İşte hiç eskimeyen, her asırda, her çağda ve her zaman diliminde tazeliğini koruyan ve de ‘cihanşümul’ olan İslam dininden su gören kuduz köpekler gibi korkan katillere sormak istiyorum. Benim aklıma yolda, evde, işte ve sokakta düşen, hiç unutamadığım sevgilim cihanşümul olan İslam’dır. Bu arada Kuran’ı şahsi egolarına göre yorumlayan ilimden, faziletten, takvadan uzak bazı sosyal deyyusların görüşleri de beni üzer. Sakın deyyus sözünü yanlış anlamayın.  Allah Resulü “Ehlini, mahiyetinde olan kişileri kötü, habis işlere sevk edenler deyyuslardır” buyuruyor. Bakınız Ahmed İbni Hammelin mesnedine.
Devamı gelecektir…