Kıymetli okuyucularım. 1 Ekim- 7 Ekim tarihleri “Camiler ve din görevlileri haftası” olarak kutlanmaktadır. Toplu ibadet yerleri olan camilerimizin temizliği bir ibadet şevki ile yapılmaktadır. Günde 5 vakit ibadete açık olan camilerimizin genel bakımı ve temizliği toplum sağlığı bakımından önem arz etmektedir. Temizlik insandandır mesajını dikkate alarak gerekli çalışmalar yapılmalıdır. Elbette bu çalışmalar bir haftaya sığmaz. Bu temizlik esnasında insanlar ölçüsünde camilerdeki eşyalar boşaltılarak silinip süpürülmelidir. Özellikle halı, kilim, seccade ciddi şekilde havalandırılmalı ve elden geçirilerek temizlenmelidir. Camilerdeki bütün demirbaş eşya elden geçirilmelidir. Bu çalışmalar yapılırken hiçbir eşyanın tahrip edilmesine ve zarar görmesine müsaade edilmemelidir. Ayrıca kürsü, minber, mihrap, müezzin mahfeli ve diğer yerlerin temizliğine çok özen gösterilmelidir. Örümcek ağları, tozlar ve diğer çirkin görüntüler giderilmelidir. Bu bağlamda, görevliler kadar müdavim cemaatinde duyarlı olması gerekir. Şimdikileri bilemiyorum. Ancak görev yaptığım Ulubey Fındıklı köyü ordu merkez Ziver Akın Cami, İzmir Altınordu mahallesindeki Şeyh caminin temizliğini haftada bir(Perşembe günleri) mahallenin hanımları( kızlarımız ve gelinlerimiz) dahil pırıl pırıl temizlerlerdi. Bizde onlara çay, çerez ikramında bulunurduk. Müftülük yıllarımda yapmış olduğum dini sohbetlerde cemaate bunu tavsiye ettim. Görevli arkadaşlara da bu uygulamayı yapmalarını tavsiye ettim. Kıymetli okuyucularım. Camilerimizin ve cemaatin önemi çok iyi anlatılmalı. Toplu ibadetlerimiz sayesinde kardeşliğimizin birlik ve beraberliğimizin kuvvetlendiğini bilmeliyiz. Bununla birlikte camilerimize asla siyaseti bulaştırmamalıyız. Camiler, siyasi propaganda yeri değildir. Çünkü oraya her düşünceden, her siyasi görüşten insan gelmektedir. O kutsal mekanlarda dinimizi sevdirmeliyiz. 1987 yılında Marmaris’te bir genç(heykel tıraş) atletle camiye girdi. Bende vaaz yapıyorum. Emekli bir imam o gence dönerek, burası cami bu kıyafetle giremezsin çık dışarı dedi. Gençte bir daha girmeyeceğim, günahı senin boynuna diyerek camiden çıktı. Bende emekli hocaya hitaben, yazık ettin, günah işledin. Dinimizin neresinde atletle camie girilmez yazıyor. Sen Setrül Avret ne demek bilmiyorsun dedim. O da camiden çıktı ve başka bir camiye gitti. Sonra da Kuran Kursu hocası olan oğlu gelip özür diledi ve babasının tutucu bir yapısı olduğunu itiraf etti. Hiç unutmayacağım ki camilerimizin gerçek süsü ve gerçek güzelliği cemaattir. Cemaat olmazsa camiler harap olmuş demektir. Bu duygularla Camiler ve Din Görevlileri Haftası kutlu olsun.