Sabah saat tam 07:00’de hemen hemen her sabah olduğu gibi, yine pencerenin kenarına ekmek kırıntıları koydum. Yavru kumrular biraz sonra gelir, etrafı kolaçan ederek onları yemeye başlarlar. Ben de perde arkasından seyrederim. Seyretmek bir tarafa derin düşüncelere dalarım. Öyle ya, hür olmasa bu kuşlar gelip benim pencereme konabilirler mi? İşte tam bunları düşünürken aklıma öğrencilik yıllarım geldi. O yıllarda okuduğum bazı kitapları hatırladım. Ben dost olmasam onlar pencereme yaklaşabilirler mi? Yemlediğim bu kuşlara düşman olsam ne de kolay avlarım onları. Tıpkı uzun süredir aldığımız Marşal yardımı gibi. Dilli düdüklerin, şakşakçı hödüklerin, gaflet ve dalaleti hatta ihaneti gibi. Afrika yerlilerinin ilkelliğini Batılılar ansıl 100 yıllar boyu nasıl tanımlamışlarsa bizdeki yerli uşakların da İslam’ı tanımlamaları böyle olmuştur. Hatta kadın olma özelliği 100 yıllar boyu erkekler tarafından erkekler egolara göre belirlenmiştir. Bu da diğerleri gibi Batı’da modernizm denilen saçmalık ve kültür karmasının köleliği ideal kabul etmiştir. Ne tam Müslüman ne de tam kafir tanımlaması zorlanmış ve dayatılmıştır. Bazen bunların adına özgürlük, bazen krite, bazen uyum yasaları, bazen insan hakları denilmiştir. Çok sıkça anlattım, vaazlarımda hep söyledim. Batılılar için İslam alemi sömürülmesi gereken pazarlar, Müslümanlar ise avlanması gereken hayvanlardır. Cezayir ve Endülüs katliamları sırasında bu söz Fransız Edebiyatçısı Ernest Renan denilen namussuz söylemiştir. Piyer Loti bu ifadeyi uzun süre yorumlamış bir Türk dostu olarak Müslüman oldukları için Türkler de buna dahil demiştir. Daha sonraki yıllarda cinayetler ve vahşetler bugünkü ihanetler bunun açık örnekleridir. Vatanı bir toprak parçası olarak gören zavallılar ya da hainler şunu iyi bilmelidir. Vatan anadır vatan candır vatan namustur. Tabi vatansız namussuzlar bunları anlamazlar. Vatanı da dinide satarlar. Vatan da, dinim var dilim var onurum, şerefim gururum haysiyetim var. Satılmış alçaklar bunları anlamazlar. Çıkarlar kirli baston gibi ortaya, Mustafa Kemal’e hakaret ederler. Dolma tüfek gibi patlarlar. İçimden de dışımdan da diyorum ki “Ulen Mustafa Kemal ve silah arkadaşları olmasaydı ananız belli, babanız elli olurdu.”  İslamı zerre kadar bilseler ölülerin rahmetle anılması gerektiğini de bilirler. Şu konuşan dilli düdükler var ya, seslendirdikleri sözler ve iftiralar… Risale-i Nur’u okudum. Kitapları her dönem yasaklanmıştır. Onun için ben de kaldırıp attım. Çünkü adam kendi karısının da Mustafa Kemal’le aşna fişne olduğunu söyleyecek kadar, katmerli deyyusluk sergiliyor. Bunların zihniyetleri zaten bellidir. İslam dinini sarıktan, cübbeden, takkeden, fitre ve zekat toplamaktan ibaret sayan, rant tezgahçısı bir sürü cühela güruhu. Bunlara yataklık yapanlar, bunlardan oy bekleyenler utansınlar. Cidden utansınlar. Yalan, dolan, arsızlık, torpil, çıkar, menfaat bunlar için mübah sayılır. Vallahi de, tallahi de bunların yedikleri, içtikleri haramdır. Bunlara verilen fitreler, zekatlar ve diğer yardımların tamamı bu necip millete ihanettir. Devlete baş kaldıran şakilerin namazları bile kılınmaz. Al birini vur ötekine . 40 yıllık yahni, olmuyor kani. Başka söz bulamıyorum son olarak şunları haykırmak istiyorum. Muhammedsiz dünya, muhabbetsiz kalmıştır. Mekanlar İslam ahlakına, Muhammedi terbiyeye ihtiyacımız var. Züppe oğlan, hoppa kız, yosma ana, gaz baba ile toplum düzelmez. Uyanalım ve kendimize gelelim yazıma dokuz yaşındaki torunum Tunahan’ın şu satırları ile son vermek istiyorum. İyi ki var olmuşsun Atatürk, iyi ki Kurtuluş Savaşı’nı dedelerimizle birlikte vermişsin. İyi ki yaşamışsın Seyit onbaşı hepinizin ruhu şad olsun yeriniz cennet olsun.