Kıymetli okuyucularım, sizlerle hemdert olmak için bazı önemli bulduğum konuları paylaşmak istedim. Birincisi şudur. Bir akşamüstü Hz. İbrahim’in semtine uğrayan birisini İbrahim (A.S.) evine buyur eder ve sofrasını ona açar. Hz İbrahim Allah’ın adını anarak yani besmeleyle yemeğe başlar. Ancak ihtiyar misafirin besmeleden haberi yoktur. O besmelesiz yemeye başlar. İbrahim (A.S.) adamı uyarır. Der ki “Bunca nimetleri veren Rabbimizin adını neden anmadın” diyerek adamı uyarır. İhtiyar misafir  mecusi (ateş gede) olduğunu ve kendi dinlerinde böyle bir adetin olmadığını söyler. Hz. İbrahim bir anda sinirlenir ve adamın sofradan kalkmasına sebep olur. Adam evden ayrılır. Bunun üzerine Cebrail (Vahiy Meleği) (A.S) Allah’tan İbrahim’e(A.S.) bir haber getirir. Haber şöyledir; “Allah 70 yıldan beri kendisine inanmayan bu adamı rızıklandırdı. Ama sen onun bir öğün yemek yemesine bile tahammül edemedin” diyordu. İbrahim (A.S) hatasını anladı. Adamın arkasından koştu ve yetişti. Yemeğe devam etmesine ve karnını doyurmasına adamı ikna etti. Adam olanların sebebini merak etti. İbrahim (A.S) “Allah bana hiç karşılık beklemeden iyilik yapmamı emretti” deyince. Mecusi olan adam çok etkilendi ve Müslüman oldu.
 
İkincisi şudur. Bağdat en sıcak günlerinden birini yaşıyordu. İnsanlar güneşin hararetinden kaçacak yer arıyordu. Adamın birisi dağlardan ağaç kavuklarından mağaralardan getirdiği buzları satıyordu. Tam öğle sıcağından erimeye başlayan buzlar adamın tek sermayesiydi. Adam devamlı bağırıyordu. “Sermayesi eriyen bu fakirin buzlarını alan yok mu” diyordu. Talebeleriyle oradan geçen Cüneydi Bağdadi’nin kulağına bu söz ulaşınca aniden durdu ve olduğu yere çöktü. Ellerini başının arasına aldı. Talebeleri telaşa kapıldılar. “Ne oldu hocam” diye sordular. O büyük alim talebelerine sarsıcı ve çağrıcı gerçeği şöyle açıkladı. “Bu adamın söylediklerine dikkat edin. Eriyen sadece buzlar derğil aynı zamanda ömrüm olduğunu fark ettim. Sıcak adamın maddi sermayesini erittiği gibi zaman da asıl sermayemiz olan ömrümüzü tüketiyor. Saniye saniye dakika dakika ömrümüz eriyor. Hissedebiliyor muyuz?” diyerek sözlerini bitiriyor.

Kıymetli okuyucularım her iki paylaşımda bizim için örnekler vardır. Özellikle günümüzün siyasi anlayışında “Bize oy vermedi. Bizim partiden değil. Bizi görüşümüze ters” diyerek dışlanan iş verilmeyen insanlar için Hz. İbrahimle mecusinin yaşadıkları çok anlamlıdır.

Üçüncüsü ise göz her şeyi görür de bir tek kendi ayıbını görmez gafletidir. Alemi tenkit ederek alemin ayıbını görerek kendisinin ayıplarını göremeyen ya da görmek istemeyenler makbul insanlar değildirler. Günümüzde bunun örneklerini saymakla bitiremeyiz. Birinci sırada mutlaka her gün birbirlerinin ayıplarını gündeme taşıyan siyasetçiler olsa gerek.