Bölünme toplumun her tabakasında vardır ve yaşanmaktadır. Çünkü dengeyi sağlayan ve terazi görevi yapacak olan ilkeler ve ülküler terk edilmiştir. Kök görevi yapan birleştirici ruh dağıtılır. Ortak noktalar bozulmuştur. 

Zararlı mikroplar zemin ve ortam bulmuştur. İhtilaf’a düşülen konularda nereden ve hangi kaynaktan ilham alacağımız bilinçli olarak hapsedilmiştir. Parçalandığımızda hangi ipe sarılacağımız tekelleştirilmiştir. Yani çok bilinçli bir şekilde bölünme ve parçalanma mikro bu ya da kurdu devamlı canlı tutulmuş ve beslenmiştir.  Çok çirkin ve çok ustalıklı bir şekilde parçalamamız ve bölünmemiz bizleri milli ve manevi değerlerimizden uzaklaştırılmıştır.

Mevcut olan servetimizi de kalkmaktan ve korumaktan alıkoymuştur. Milli ve tarihi potansiyelimiz gücümüzü düşmanlarımız kırmaya çalışmıştır. Nifak tohumları bir çeşit zehir olarak insanlarımıza içirilmiştir. Kuşkusuz ve emin olarak bilmeliyiz ki bölücülüğü ve ayrıştırmayı yok edip, öldürmek için, onların çıkış noktalarını ve sebeplerini yok edip, öldürmekle olur. 

Çoklarının içinde var olan bölünme ve bölücülük kurdu, daha doğrusu bölünme mikrobu toplum da birilerinin iç dünyasını çok ciddi bir şekilde rahatsız ederken, birilerini de zevklendirmektedir. Çünkü onların sermayeleri bölünmedir. Aile olsun, şehir olsun, millet olsun birlik kaynakları olan dil ve din gibi kutsallarımızı mutlaka ilke ve ülkü olarak yaşamalı ve yaşatmalıyız. Birliği ve beraberliği sağlamak tereddüt ve evhamlı tiplerden mutlaka kurtulmak zorundayız. İnanç itibarı ile yüce Rabbimiz Kuran-ı, İslam’ı bizlere sunmuştur.  “Hepiniz Allahın ipine, yani Kurana yapışın, onunla çirkinliklerden, şerlerden korunun, ta ki dağılıp yok olmayasınız” emrine mutlak manada önem vermeliyiz .

Tabi bu mesajlardan çokları rahatsız olduğu için, bölünmenin ve bölücülüğün tohumlarını birlik ve beraberlikten bahsederken atmaktadırlar. Bastıkları toprakları soldukları hava, yedikleri ekmek ve rızıklar onlar için birer piyondur. Onların bahsettikleri konular millet değildir, din değildir, adalet değildir. Onlar bu kutsalları çıkarları ve siyasi ikballeri uğruna koz olarak kullanmaktadır. Tarikatlar, mezhepler, cemaatler, şıhlar, seyyitler, krallar, emirler, prensler ve daha niceleri tüm manevi ve kültürel değerlerimizi dünyalıklarını çoğaltmak ve avanelerini zengin kalmak için kullanmaktadırlar.