Vatanımız, milletimiz için tasarruf şart ise bırakın maaşı falan, canımızı bile seve seve veririz. Rahmetli babamın seferberlik yıllarından bahsederken ‘’Oğlum dut yaprağından çok güzel çorba olur’’ dediğini daima hatırlarım. Yine 1974 Kıbrıs çıkarması harekatı için gelen emir üzerine yardım toplarken 82 yaşında olduğu söylenen bir ninemizin ‘’Gelin kızım, sandığımı açı,  gözde 100 lira var. Ölümlük, zulümlük, kefen parası olarak biriktirmiştim. Onu getir, muhtara ver’’ dediğini asla unutamıyorum. Olay Ordu ili Ulubey İlçesi Fındıklı Köyü Sallı Mahallesi’nde geçmiştir. Aradan 45 seneden fazla zaman geçmiş. Tarihte yanılırsam özür dilerim. O ninenin ‘’Oğlum hürriyet yoksa mal, mülk hiçbir işe yaramaz’’ dediği hala kulaklarımdadır. Şimdi soruyorum. Maaşlarına yüzde 40 zam yapanlar için beka meselesi yok mudur? Ayda iki bin lira ile geçinen ve benim gibi kirada oturanlar statüsü neresidir? Kim edepli diye sormuyorum. Aliye İzzet Begoviç’in bir sözü var: ‘’Aynı şey hakkında sonsuz yalan mümkündür. Fakat onunla ilgili hakikat sadece bir tanedir.’’ diyor. Diyanet takvimi 6 Temmuz 2019 Cumartesi. Önümde 23 Haziran 2009 tarihinde Devlet Bahçeli’nin grup toplantısında yapmış olduğu konuşma metni var. Sayfa 407-408’deki satırlar şöyledir: ‘’Bunlar tünelden geçerken karşıda beliren ışığın ne olduğunu göremiyorlar. Tüm sorumluları tünelin sonunda 7 milyonu aşkın işsizin feryatları bekliyor. Tarlasında bereketi kalmayan çiftçimizin öfkesi bekliyor. Kepenk kapatan esnafımızın sönen hayalleri bekliyor. Direnci biten işçimizin, emeklimizin, memurumuzun şikayetleri bekliyor. Yolsuzlukların hesabını sormak isteyenlerin haykırışları bekliyor. Bu kadar geniş sorunlar silsilesini bir ışık olarak gören ve hala bu ışığın ne olduğunu anlayamayanların tünelin ucunda bir bitişin göründüğünü anlamaları lazımdır. Araba farı ile güneş ışığını anlayamayanların, yoksulluktan bitap düşmüşleri anlayacak halleri yoktur. Sayın Bülent Arınç gibilere ben hakkımı asla kabul etmiyorum. Ahirette ellerim yakalarında olacaktır…