Kucakla, sar beni anam, üşüyorum ben,
Sustukça tükeniyorum, bitiyorum ben,
Şu milletin haline inanın şaşırıyorum ben,
Korkaklara, ürkeklere yuh diyorum ben...
 
Ey içi boş, dışı süslü liboşlar,
Ey eli kirli, yüzü paslı godoşlar,
Ey içmeden kafa bulan sarhoşlar,
Haksız kazançlarınıza yuh diyorum ben.
 
Ey poposunu kağıt peçeteyle silenler
Ey Avrupa’yı, Batı’yı medeni bilenler,
Ey hainlere, kahpelere alkış tutan eller,
Zalimlere kötülere yuh diyorum ben...
 
Silkindikçe açıldı, dökülüverdi bitler,
Hiç durmadan havlıyor köpekler, itler,
Böyle insanlık olur mu? Söyleyin beyler,
Çalanlara, çırpanlara yuh diyorum ben.
 
Köklerinden kopmuş, çoğalmış, kokuşmuşlar,
Batıyı put edinmiş, bir sürü okumuşlar,
Dost yerine düşman olmuş komşular,
İnsan geçinen puştlara yuh diyorum ben.
 
İstirhamım var duyun işitin beni,
Düşülen gafletler aldatmasın sizleri,
Dut yaprağından çorba yapan dedeni,
Mirasyedilere yuh diyorum ben...
 
Bir çağrı yapsam acep duyulur mu?
Adalet terazisi tam yerine konur mu?
Aç komşu varken, evde tok uyunur mu?
İnsanları aldatanlara yuh diyorum ben.
 
Bir mikroba, bir virüse yenik düştüler,
Çoğu da birbirine baştan küstüler,
Yine örnek oldu dünyaya Türkler,
Cakanıza, paranıza yuh diyorum ben...
 
Dün, Doğu Türkistan’da Mao’nun itleri,
Kahpece katlettiler Türkleri,
Şimdilerde can alıyor virüsleri,
Ehli küfrün köpeklerine yuh diyorum ben.