Kıymetli okuyucularım.
Cemiyetin çözülmesi ekonomi’nin rayından çıkması için birinci planda “bencillik egoizm (çok bilmişlik ve kendini beğenme) gibi bazı hastalıklar” toplum için tehlike arz eder. Bunlar “anarşiyi de” körükler. Kişiyi (ferdi) cemiyete bağlayan bütünleştirici bağları koparan yöntemler olarak karşımıza çıkar. Toplumsal vicdan denilen değerlerimiz milletimizin tarihi tecrübesi ile ispatlanmıştır. Bu tecrübe din, ahlak ve milli ülkülerden ibarettir. Bunlar Türk milletinin ortak tavırlarını ifade eder. Hareketlerini düzenler. Mesela hangi davranış ve hareketler “meşru” hangileri gayrimeşrudur. Dinen “neler helal neler haramdır ahlaken neler iyi beler kötüdür hukuken kim haklı kim haksızdır estetik olarak neler güzel neler güzel değildir” ilim olarak ortaya konulan doğru ve yanlışlar toplumu düzene koymakla kalmaz şahsiyetlerin gelişmesini de sağlar. Bu bağlamda Türkiye’de geldiğimiz nokta hiç de sevindirici değildir.
Kıymetli okuyucularım.
 Küçük yaştan itibaren yaşadığımız toplum ve içinde bulunduğumuz aile şahsiyetimizin gelişmesinde rol oynar. Nispet veya menfi (faydalı ve zararlı) kazanç ve alışkanlıklarımız böyle elde edilir. İşte “bencillik” egoizm, cimrilik hep benim olsun mantığı bu noktada ekonomik anlayışımıza tesir eder. “Vicdan devreden çıkar cüzdan devreye girer”. Toplumda disiplin bozulur. Ahlak anlayışı yara alır. Hırsızlık, rüşvet, uyuşturucu, hayasızlık, terbiyesizlik ve gösteriş budalalığı pirim yapmaya başlar. Utanma duygusu yok olur. Dini ve milli değerlerden kopan ya da koparılan insanın sarılıp bağlanacağı başka bir “Ülkü” başka bir ahlaki değer yoktur.
Kıymetli okuyucularım.
Bir örnek vermek gerekirse şu gerçeği şu görelim. Ülkesinde ki “trafik kurallarını” beğenmeyerek onu ihlal eden buna da “hakkım” diyen bir şoförün sebep olabileceği “karışıklık ve kazaları” düşünün. Bütün şoförler böyle davrandığı anda toplumda düzen bozulur. Trafik anarşisi başlar. Tıpkı bunun gibi toplumu meydana getiren kişilerin toplum düzenini geliştirme hakları vardır. Hatta meşru zeminde kalarak değiştirme hakları da vardır. Ancak kişiler mensubu olduğu milletin ahlakına inancına tarihi tecrübesine milli değerlerine saygılı olmak zorundadır. Bu saygı duyulmazsa toplumda anarşi ahlaksızlık baş gösterir. Vicdanlar yaralanır. Bencillik egoizm haramzadelik ön plana çıkar. Böylece “ekonomi” tahrip olur. Hırsızlıklar yolsuzluklar artar. Para uğruna nice değerlerimiz ayaklar altına alınır. Kapitalizmin hakim olduğu piyasalarda “ekonomi” bencil ve egoist kişilerin tekelinde bocalar durur. Mağdur ve çaresizler ise ızdıraplarıyla baş başadırlar.