Kıymetli okuyucularım,
Alparslan Türkeş(mekanı cennet olsun) 1944’te genç bir üsteğmen üniformasıyla çıkarıldığı sıkı yönetim mahkemesinde, milliyetçilik olayının sanıkları arasında ifade verirken mahkeme heyetine şöyle seslenmiştir. “Arkadaşlarımı ne ile suçluyorsanız beni de aynı suçla suçlayabilirsiniz. Ne yaptımsa bilerek ve isteyerek yaptım. Türkiye ve Türk milleti için yaptım. Milliyetçiliği suç kabul ediyorsanız, ölünceye kadar bu suçun faili olacağım diyordu. Türkeş’in aleyhinde vicdansızca, edepsizce, iftiralar atılmıştır. Hatta finans özgürlüğünü bir Yahudi şirketinin yaptığı el kitabı şeklinde beş yüz bin(500000)adet risale basılmıştır. Adı da “Alparslan Türkeş ve İslamiyet” konuşulmuştur. Türkiye’de ki bütün imamlara, müezzinlere, müftülere, vaizlere ve tüm cemaatlere ücretsiz gönderilmiştir. İçeriği tamamen iğrençtir. Fotomontaj ve renkli resimlerle Türkeş içki içerken, Türkeş dansöz seyrederken, Türkeş kumar oynarken şeklindeki ifadeleri gören ve okuyanlar bir anda Türkeş’ten nefret etmeye başlamışlardır. Ona sempati duyan muhafazakarlar başta din görevlileri ve cemaat mensupları olmak şartı ile bütün amir ve memur kesimi Türkeş’e karşı tavır almıştır. Tam bu sırada rahmetli Necmettin Erbakan yurt dışından getirilerek Milli Nizam partisi kurulmuştur. Muhafazakar seçmen oraya kaymıştır. Bir taraftan da sahtekarlar Türkeş’i merhum Adnan Menderes’in katili olarak lanse etmişlerdir. Ben Ekrem Alican’ın, Y.TP.(Yeni Türkiye Partisi’nin) İzmir yönetiminde olan bir işletme sahibinin “Türkeş içki kullanır” iddiasının yalan ve iftirasını ortaya çıkararak, o ağabeyin tövbe ederek hoca bundan sonra vallahi de billahi de Türkeşçiyim dediğini iyi bilirim.  
Kıymetli okuyucularım, gelinen nokta belli. Türkeş’in savunduğu ve devreye koyduğu(9 ışık doktrini)unutuldu. Onun verdiği kutsal mücadele terk edildi. Onun ülküsü adeta çiğnendi. Şimdi de isminin bile istismarı başladı. Anlatılacak, yazılacak ve konuşulacak o kadar malzeme var ki makaleye sığmıyor. Onun için rahmetli Türkeş’in bazı sözleriyle yazımı bitirmek istiyorum. “Millete hizmet yolunda şahsi menfaatlerden, şahsi sevklerden, şahsi çıkarlardan vazgeçmek ve feragat etmek lazımdır. Türk Milleti’nde, Bizans’tan geçen bir hastalık vardır. Gevşeklik, laubalilik, dedikodu, fitne, fesat, terbiyesizlik, birbirini beğenmemek, sır saklayamamak, rastgele laf söylemek. İnsanlar yoksulluğa, açlığa, susuzluğa tahammül ederler fakat adaletsizliğe hor görülmeye, aşağılanmaya asla müsaade ve müsamaha etmezler. Son nefesimizi verinceye kadar çalışacağız. Taklitçilik bir nevi hırsızlıktır. Türk söz verdi mi sözünden dönmez”. Bakınız: Dava adlı eser, sayfa 383-384. Not: Benim yaşım 73. İstismar olaylarından ben utanıyorum ve üzülüyorum. Türk gençliğine yanlış örnek oluyorsunuz. Şehitlerimizin ruhları rahatsızdır.