Kıymetli okuyucularım,

26 Ağustos Malazgirt Meydan Muharebesi’nin zafer günü Türkiye’nin düşman işgalinden temizlenmesinin önemli bir dönüm noktasıdır. Büyük Taaruzun başlangıç tarihidir. Hem Kurtuluş Savaşı’nda hem de Büyük Taarruz’da 30 Ağustos’ta Mustafa Kemal Atatürk en büyük desteği din adamlarından görmüştür. Elbette burada kastedilenler gerçek din adamlarıdır. Yağcı, yalaka, meczup, sahtekar, Allah ile anlatan iki yüzlü münafıklar, İngiliz ajanları ve iş birlikçileri münafık tipler değildir. Bunun en açık örneği Sait Molla’dır. Tam bir vatan hainidir. Mustafa Kemal, 30 Ağustos zaferinin 2. yıl dönümünde Dumlupınar’daki nutkunda şöyle diyor: “5 gün aralıksız geceli gündüzlü devam eden bu büyük meydan muharebesinde benim milletim Türk milleti emniyet ve itimadına güvenine layık görerek bu hareketin başında bulundurduğu efendiler 1922 senesi Ağustos’un 30. günü saat 02.00’te şimdiki beraber bulunduğumuz bu noktaya gelmiştir. 29-30 Ağustos gecesi sabaha karşı ordularımız düşmanın mühim kuvvetlerini kuzeyden güneyden batıdan kuşatmaya müsait bir vaziyet almış bulunuyorlardı. Türk’ün hakiki kurtuluş güneşi 30 Ağustos sabahı ufuktan bütün şaşası ile doğacaktır. Atatürk yalnız cismani maddi kuvvetlerini değil bilhassa manevi, ahlaki, Müslüman Türk kültürünün üstünlüğünü de bu savaşta ispat etmiştir. O’na dil uzatan hiç utanmadan O’nu eleştiren zındık ve münafık takımları hala mevcuttur. Halbuki O olmasaydı ekibi ile birlikte milli mücadeleyi vermeseydi O’nu ve ekibi eleştiren meczup ve münafık takımlarının çoğunun anası belli babaları elli olurdu. Mekanları cennet olsun.