Mustafa Kemal 1907’de İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne üye olmuştur. Cemiyette Talat Cemal ve Enver Paşaların etki ve ağırlıkları çok fazladır. Cemiyetin yurt içindeki üyeleri memleketin menfi(kötü)gidişatının sebebini Abdulhamid’e bağlamaktadırlar. Onun idaresinin ortadan kaldırılması için planlar yapmışlar ve uygun zamanı beklemişlerdir. 22 Eylül 1909’da cemiyet genel bir kongre düzenlemiş, Mustafa Kemal kongreye Trablus delegesi olarak katılmış, yaptığı konuşmada İttihat ve Terakki’yi çok sert dille tenkit edip eleştirmiştir. İşte o konuşma şöyledir;
‘’Parti (cemiyet) içinde subaylar bulunmamalıdır. Siyasetle uğraşanlar askerlik görevini bırakmalıdır. Aksi halde askeri emir ve komuta zinciri cemiyetin hiyerarşisi(prensipleri) ile karışır ve askeri disiplin sekteye uğrar. Bunun ordumuzda olumsuz sonuçları olur. Cemiyet komutacı hüviyetinden çıkmalı ve partileşmelidir’’ demiştir.
Kongrede Kazım Karabekir dışında hiç bir delege M.Kemal’in fikirlerine katılmamıştır. İttihat ve Terakki partisinin zaman içinde Abdulhamid’e karşı olumsuz ve şiddet yanlısı tutumları artmıştır. Bu durum Mustafa Kemal tarafından eleştirilmiştir. Demokrasiyi savunurken demokrasiye zarar olarak değerlendirilmiştir. Subayların partiye üye olmaları devam ettiği için bu davranış M.Kemal’in partiden uzaklaşmasına sebep olmuştur. Dolayısıyla Mustafa Kemal parti içinde aykırı bir ses olarak algılanmış ve cemiyete zararlı olduğu için eleştirilmiştir. Alınan mağlubiyetler sonrası Osmanlı topraklarındaki azınlıklar birden bire başka akımlara kapılmıştır. Osmanlı’ya isyana başlamışlardır. Bu çirkin ve sadakatsiz manzara İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin üyelerine şok tesiri yapmış, Osmanlıcılık fikrini terk edip, Türkçülük fikrine yönelmişlerdir. Abdulhamid yönetimden uzaklaştırılmış, tahta 60 yaşında olan 5. Mehmet Reşad’ı getirmişlerdir. Yani yönetim İttihat ve Terakki Partisi’nin (cemiyetinin) kontrolüne geçmiştir. Manzara Mustafa Kemal ve bazı demokrasi yanlısı arkadaşlarının tepkisini çekmiştir. 1914 yılında başlayan büyük savaşta Enver Paşa ve arkadaşları, azınlıkların isyanıyla kaybedilen toprakları geri almak ümidiyle egemen güç bilinen Almanya’nın yanında yer almışlardır. 1918 yılına gelindiğinde ülkede Mustafa Kemal’in önderliğinde Milli Mücadele başlatılmıştır.
Kısaca Cumhuriyete giden yol böyle başlamıştır. Cemal Paşa Tiflis’te Enver Paşa bir Rus baskınında hayatlarını kaybetmişlerdir. Mustafa Kemal’in önderliğini ve liderliğini kabul etmeyen bazı isimler yani eski İttihat ve Terakki üyeleri muhalefet etmişler, onların yandaşları da isyanlarına devam etmişlerdir.
1926’da İstiklal Mahkemesi’nde İzmir suikastında rol oynadıkları için idam edilmişlerdir. Şimdilerde yumuşak koltuklarda oturarak, laf ebeliği yaparak, dolma tüfek gibi kurusıkı atarak Atatürk ve Cumhuriyet karşıtlığı yapmak tam bir gaflet ve dalalettir.
DEVAM EDECEK...