1991 Genel Seçimlerinde rahmetli Sayın Erdal İnönü o zaman ki ismi ile HEP ile işbirliği yapmış ve terör örgütü bağlantılı siyasi partiyi meclise taşımıştı. Rahmetli İnönü demokrasiye inanan bir kişi olarak HEP’in Kürtlerin haklarını araması için silahı bırakmasını ve meclise girerek onların demokratik yollarlahaklarını savunmasını istiyordu. Şüphesiz Sayın Erdal İnönü, babasının döneminde ve ülkemizin kuruluş aşamasında yaşanan ayaklanmaları ve tecrübeleri göz ardı etmişti. Bir parti terör iltisaklı ise o partinin bir davayı savunması mümkün değildir. Cengiz Özakıncı’nın “Tarih Üzerinden Psikolojik Savaş ve Atatürk Dersi” kitabının 173’üncü sayfasında bu konuyla ilgili şöyle anlatılır: “Etnik ayrılıkçı örgütler, Türkiye’yi her zaman Milletler Cemiyetine (O zaman ki Avrupa Birliği ülkeleri) şikâyet etmişlerdir. Ağrı İsyanı dolayısıyla Türkiye’yi suçlayan Celadet Ali Bedirhan imzalı şikâyet dilekçeleri de, Dersim olayları dolayısıyla Türkiye’yi kitle kıyımı yapmakla, zehirli gaz kullanmakla suçlayan Nuri Dersimi imzalı şikâyet dilekçeleri de; Ermeni Taşnak Örgütü’nün Türkiye’yi soykırımcılıkla suçlayan şikâyet dilekçeleri de; bunların hepsi 1946 öncesi Milletler Cemiyeti’nin arşivindedir. Milletler Cemiyeti, Türkiye’ye yönelik bu gibi şikâyetleri haklı bulmamış; incelemeye değer görmemiştir”. Yani bu terör örgütleri Türkiye Cumhuriye’nin güçlü olduğu zamanlarda uluslararası milletler tarafından dikkate değer bulunmamış ama Türkiye Cumhuriyetini güçsüz düşürme dönemlerinde ise yapmadıklarını bırakmamışlardır.

Biliriz ki İblis, şeytanlığından vazgeçmez bunu anladık ama bunları destekleyen anlayışa ne demeli? HDP’nin söylemlerine şöyle bir bakarsak: Sırrı Sakık “100 yıllık Cumhuriyeti bitireceğiz.”, Ahmet Türk “Bizim tabanımız PKK ile aynıdır.”, PKK elebaşı Duran Kalkan “Millet İttifakının her türlü yıkma eylemine destek vereceğiz”. Bu kişiler bu kadar cesareti kimden alıyorlar? Siz kim oluyorsunuz da en zor koşullarda ve binlerce şehit verilerek kurulan Türkiye Cumhuriyetini yıkma eylemini harekete geçiriyorsunuz. Aslında bütün bunlar Millet İttifakının seçimleri kazanamayacağını bilmesinden kaynaklanıyor. Amaçları seçim sonrasında ülkemizde iç karışıklık çıkarmak ve sonunda NATO’nun ülkemizi ele geçirmesine vasıta olmaktır. İşler bu kadar ucuz mu? Evet, işlerin bu kadar ucuz olacağını düşünüyorlar. Bu anlayış; yeter ki iktidar olalım, partilerimiz meclise girsin, genel başkanlar Cumhur Başkanı yardımcısı olsun, varsın ülke parçalansın, varsın ülkede özerklik ilan edilsin, varsın Sevr Anlaşması geri gelsin. Bence bu riskleri, ciddiye bile almıyorlar. Bütün bunlar,Sayın Erdoğan’ın bu ülkenin başından gitmesi ve sonrasında ne olursa olsun anlayışına dayanıyor. Öyle olmasa HDP ve PKK’nın fütursuzca Türkiye Cumhuriyetini tehdit etmesi mümkün olabilir miydi?Bu tehditlere başta rahmetli Atatürk’ün partisi olmak üzere diğer partilerin de sessiz kalması ise oldukça manidardır. Sayın Kılıçdaroğlu’nun CHP’yi nasıl bir çizgiye getirdiği ve ülkemizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ilke ve inkılaplarından nasıl uzaklaştırdığını üzülerek görüyoruz.

Bütün bunların böyle olacağını çok önceleri yazdığımız köşe yazılarında (Kabak Arabası gibi) zaten anlatmıştım. Partilerin başına getirilen Genel Başkanların aslında bir proje kapsamında bu partilerin başlarına geçirildiklerini zaten biliyoruz. Ama bütün bunlara rağmen İYİ partinin bu oluşumun içerisinde olmasını hala anlayamıyoruz. Sayın İmamoğlu ve Sayın Yavaş’ında, Sayın Kılıçdaroğlu’nun yanında yer almaları ise kendi siyasi yaşamlarını bitirmiştir. Sayın Yavuz Ağıralioğlu’nun yaptığı çıkışlar ise bizce takdire değer bir davranıştır. Sayın Ağıralioğlu, İYİ partinin gerçek çizgisini temsil ediyor. İnşallah bu anlayış Sayın Akşener tarafından da kabul görür ve Türkiye Siyaseti daha güzel günlere doğru gider.