Üniversitedeki bazı hocalarım bizlere hep şöyle derlerdi: “Tarihinizi iyi bilin, tarihini bilmeyen geleceğini inşa edemez”. O yıllardan beri tarih kitapları okuyup tarihe karşı ilgi duymaya başlamıştım. Gördüm ki, yüz yıl önce, sonrasında ve daha sonrasında oynanan oyunun hep aynı olduğunu fark ettim. Avrupa ve Amerika’nın, Türkler hakkındaki bitmeyen kin ve nefretleri ve Türkiye Cumhuriyeti üzerindeki hesapları hiç değişmedi. Bir söz vardır: “Ayının 40 hikayesi varmış hepsi de ahlat üzerineymiş”, evet Avrupa ve ABD’nin ülkemiz üzerindeki planları hep aynıydı ve değişmeden devam etti. I. Dünya Savaşı sonrasında İtilaf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükümeti arasında 10 Ağustos 1920 yılında Fransa’nın Sevr kentinde imzalanan anlaşmada Türklere sadece İç Anadolu ve kısmen Karadeniz bölgesinin bırakılması uygun görülmüştü. Doğu Anadolu Bölgesi Ermenilere, Güneydoğu Bölgesi Fransızlara, Akdeniz Bölgesi İtalyanlara, Ege Bölgesi Yunanlılara ve Marmara Bölgesi Karma Komisyona bırakılmıştı. O dönemde bizlere Avrupalılar “İnsan Hakları ve Demokrasi” tavsiyelerinde bulunuyordu. 24 Temmuz 1923’de, Türkiye’nin Bağımsızlık anlaşması olan Lozan Barış anlaşmasının imzalanmasına kadar tam 9 ay geçti. Dokuz ay boyunca İtilaf devletleri sürekli sözde “Bağımsızlık ve Demokrasi” adına aslında yine ülkemizi parçalama planının bir parçası olarak “Azınlıklar Hakkı, farklı etnik köken ya da mezhep anlayışlarının haklarını” bize dayatmaya çalıştılar. Türkiye Cumhuriyeti kurucu kadroları bunların hiç birisini kabul etmedi. Bu kararda en büyük pay Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e aittir. Gelelim 20 Ekim 1991 seçimlerine, o dönemde DYP’nin en fazla oyu aldığı seçimlerde DYP-SHP koalisyonu kurulmuştu. O dönemin Başbakan yardımcısı rahmetli Sayın Erdal İnönü, o dönemde ülkenin İnsan Hakları ve Demokrasisini geliştirmek amacıyla içlerine Leyla Zana ve arkadaşlarını aldılar.  Bu fikri tabi ki küresel efendiler onların kulaklarına üflemişlerdi. Amaç ülkemizdeki demokrasiyi geliştirmekti. Sonra ne oldu? Bu meczupların bazıları mecliste Kürtçe yemin etmeye çalıştı, kimisi mecliste eylem yaptılar. Sonuç ne oldu? Tabi ki Kaos ve Karışıklık!

Devam ediyoruz, 7 Haziran 2015 seçimlerinde AK Parti % 40.9 oy alarak büyük düşüş yaşadı. Seçim dönemi öncesi AK Partiye, küresel efendiler yine ülkemizin Demokrasisini geliştirme adına “Demokratik Açılım” önermiş ve bizleri yine aynı tezgâhın içine çekmeye çalışmışlar ve başarılı da olmuşlardır. AK Parti, ülkemizdeki Demokrasi ve İnsan Haklarına katkı sağlamak için bir “Demokratik Açılım Paketi” oluşturmuş ama Küresel Efendiler ve onların işbirlikçi terörist uzantıları bu paketi bizlerin elinde bırakmıştır. Sonrasında 8 Ağustos 2015-9 Mart 2016 yıllarında Diyarbakır’da terör uzantıları bir iç savaş çıkarmaya çalışmışlardır. Yani ülkemizi bölmeyi başaramayan demokrasi havarileri yine gerçek yüzlerini ortaya çıkarmışlar ve Diyarbakır’da aylarca iç savaş çıkarma cüretinde bulunmuşlardır. Hatırlayın 15 Temmuz 2016 da bir darbe girişimi olmuş ama Milletimizin yüksek feraseti sayesinde bu durumda ucuz atlatılmıştır. 15 Temmuz da şehit olanları ve gazilerimizi buradan minnetle anıyorum.

Geldik son noktaya, 14 Mayıs 2023 seçimlerine; oyun aynı, amaç aynı, yöntem aynı. Osmanlı İmparatorluğundan beri ülkemizi bölmeye çalışanlar bu seferde oyunlarını sahneye koymak için bazı parti koalisyonlarını gözlerine kestirdiler. Yine terör uzantılarının sözde partilerini normalmiş gibi göstererek oluşumlarının içlerine onları da aldılar. Son kırk yılda 40 bin şehidin kanına girenleri, “Saz çalıyor” diyerek, “Halkların kardeşliğini savunuyorlar” diyerek milletimizi kandırmaya çalıştılar. Millet bunları yuttu mu? Tabi ki hayır! Çünkü bu millet dostu ve düşmanını çok iyi bilir. Oynanan oyunları bilmese de sezebilir. Sonuç olarak siyasi parti başkanları biraz tarih okusaydı bu yaşanan oyunların farkına varabilirlerdi.