Bunca telaşın içerisinde iken insan, kendine böyle bir soru sorma veya günün muhasebesini yapma fırsatı bulamıyordur, eminim. Oysa dünya işleriyle ilgili aylarını bile planlar, yıllarını bile hayal eder. Sonra ne mi olur? Ölür gider bütün canlılar gibi. Ve asıl sorgu orada başlar. Yediğinden, içtiğinden, ikram ettiğinden, etmediğinden hesaba çekilir insan. Sırf para kazanmak için bile binlerce takla atan insan ahretini kazanmaya gelince pek oralı imiş gibi davranmaz. Belki suçu kadere atar belki başkalarına. “Kabahat samur kürk olmuş, ama kimse üstüne almamış” derler. Neyse nasılsa herkes kendi hesabını verecek. Kimse kimsenin suçunu üstlenici değil. Ama yine de geceleri yatmadan birkaç dakika kendine ayırıp vicdan muhasebesi yapmalı insan.
Gelen gitti…
Bir türkü de ozanlar
 “Gelen gitti, gelen gitti.
 Ağlayan gülen gitti.
Yer eğri toprak bozuk.
Gül ektim diken bitti”  der. Buradan yola çıkıp canım ülkemin tarım politikalarındaki hatalarına değinmeden olmaz elbette. Sakın bana “Türküleri siyasete alet etme” demeyin. Herkes her istediğini, her istediğine alet ederken, ben bir türkü sözünü siyasete alet etmişim çok mu? Bu cennet vatanın adam akıllı, tamamen milli ve yerli bir tarım politikası olmadıkça sanayide ki gelişmeler hiçbir işe yaramaz. Bunu, yıllar önce, dünyanın üçte birinin buğday ihtiyacını karşılayan bir ülke iken, şimdi buğdayı dışarıdan alan bir ülke konumuna getiren siyasetçilerin yanlış politikaları körükledi elbette. Kendilerini haklı çıkaracak onlarca sebep bulabiliriler ama gelinen nokta çok dehşet verici değil mi? Tabii biz vatandaşlar da uyuduk tabi. Başkaca savaşların, kavgaların içindeydik o zamanlar. Çekelim hak ettiğimiz bu çileyi şimdi. İşte böyle bir sürü türkü var siyasete alet edebileceğim. Ama emin olun canım yanıyor düşündükçe. Yenişehir tarım arazilerinin verimliliği açısından çok mükemmel topraklara sahip olmasına rağmen ülkemiz üretiminde esamesi bile okunmuyor. Birkaç ürün hariç tabii. Güzelim topraklarımızı verimli kullanmamak da büyük bir hata değil midir? Sanayi tarım olmadan nereye kadar idare eder bizi? Hangi fabrikada buğday üretebiliriz? Hangi fabrikada bezelye yapabiliriz. Bir an önce uyanıp “Sadık yârimiz kara toprağa” sarılalım derim ben. Bu ilçemizin, ilimizin ve ülkemizin gelişimi için en isabetli karar olacaktır. Güzelim tarım alanlarımızı anlık kârlar için heba etmeyelim. Sonra kara toprağa girdiğimizde çoktan iş işten geçmiş olacaktır. Türkü dinlemenin çok faydasını gördüm ben. Ülkemin bütün ahvali türkülerimizde mevcut. Yeter ki can kulağı ile dinleyelim bizden önce bu ülkede yaşamış ozanlarımızı. Onların sözlerinde hepimiz için nice ibretler vardır.