Dün Ayşen Gruda ve Yavuz Bülent Bakiler’i kaybettik. Ya da eskilerin tabiriyle toprağa sakladık. İkisi de hesaplarını verip ebedi mekânlarına gidecekler. Ayşen Gruda Türk Sinemasının önemli bir sanatçısı, Yavuz Bülent Bakiler ise Türk şiirinin,Türk edebiyatının çağımızdaki en önemli temsilcilerinden biriydi. Hatta ben Türk şiiri yetim kaldı diye düşünüyorum. Allah rahmet eylesin ve mekânları cennet olsun ikisinin de…
Ama tabii hayat devam ediyor. Hem dünya da hem Türkiye’de gündem sürekli değişiyor. Hayatın devamlılığı esasına dayanıyor aslında her şey. Kâinat sürekli büyümeye, dünya sürekli dönmeye devam ediyor. Dünya dediğin dönemli de tabii. İşi o çünkü. Eğer dönmezse mahvolduk demektir. Ölümler olduğu kadar doğumlar, acılar olduğu kadar mutluluklar da var hayatta. Acısıyla tatlısıyla, iyisiyle kötüsüyle hayat devam ediyor. Ölüler için de durum farklı değil tabii benim inancıma göre. Hayat ötede de devam ediyor. Tabii biraz farklı illâ ki…
Hayat bizi kendi taşları içinde değirmende un öğütür gibi öğütürken biz kendi derdimizle boğuşmaktan öteye geçemeyen büyük bir çoğunluk olarak, etrafımızda olan bitenden habersiz yaşamaya devam ediyoruz. Oysa neler oluyor hayatta…
Mesela ruhsal sorunları olan bir baba öz kızını on dört yerinden bıçaklayabiliyor, mesela parasızlıktan ve işsizlikten bunalan bir genç intihar edebiliyor. Mesela komşularımızla artık tamamen yabancılaşmış bir hayatı yaşarken onlardan birinin öldüğünü ancak on gün sonra fark edebiliyoruz. Cesetleri kokmasa, onu da fark edeceğimiz yok ya aslında…
Neler oluyor hayatta… Bir çocuk açlıktan ölüyor mesela dünyanın bir ucunda. Ve ilaç mafyası yine hiç acımadan silah mafyasıyla birlikte insanları, çoluk çocuk, yaşlı genç, kadın erkek, demeden katlediyor. Bir anne öz çocuğunu parçalayıp kendi elleriyle çöpe atabiliyor.
Çivisi çoktan çıkmış bu dünyada neler oluyor neler bir bilseniz. Biliyorsunuz büyük ihtimalle. Keşke değiştirmek için çaba gösterseniz, çaba göstersek. Topyekûn bir iyilik hareketi başlatsak el birliğiyle. “Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz” diyen bir Yunus’un izcileri olarak dünyada yeniden barışın, adaletin tesisi için çabalasak. Çocuklarımızı güzelce yetiştirsek ve dünyayı mamur etmek için yaratıldığımız gerçeğine uygun bir yaşam sürsek.
Ölüm diye öyle bir gerçek var ki bütün hayallerimizi yerle yeksan edecek, bütün planlarımızı darmadağın edecek, bütün birikimlerimizin üzerine çöreklenecek. Bütün önemsediklerimizi önemsiz kılacak, bütün sevdiklerimizi elimizden alacak.
Ve biz yaşamı aslında Allah’a has kılmaz isek daha çok zulüm görecek hem dünya hem içindekiler. Çocuklarımıza güzel bir dünya bırakma çağrımı yeniliyorum. Ölmeden aklımızı başımıza alalım ve iyilikler sunalım etrafımıza…