Şimdi kar yağıyor kıymetli okurlar. Evde sıcak sobalarınızın üzerinde kestane keyfi yapıyorsunuz diyeceğim ama soba kalmadı. Kalorifer peteklerinin üzerinde de bu mümkün olmayacağı için sizlerde benim gibi ancak hayalini kurup avunursunuz. İşin hayal kurma faslı bir yana ama yollarda dikkatli yürümemiz lazım. Kayıp düşmememiz, bir taraflarımızı incitip kırmamamız lazım. Bu arada havalar soğudu can dostlarımız kediler ve köpeklere ve tabi ki sokakta yaşayan bütün canlılara merhametimizi eksik etmememiz lazım. Sanıyorum kış mevsiminde sokakta kalanlar için arayabileceğimiz devlet kurumları var ve belediyelerimiz de bu konuda ellerinden gelen bütün gayretle hizmet ediyorlar. Evet, kışın görsel güzelliği hepimizi büyülüyor olabilir, ama havaların soğuk olduğu gerçeğini unutmayalım. Cennet belki de bu kış bize daha yakınlaştırılmıştır. Yollarımızın kar altında günlerce kapalı olduğu günleri hatırlıyorum.
Mesela sanıyorum 1990 yılında ki yılbaşı gününde biz grup olarak Yenişehir’de Öncü Sitesinin açılışı için bir konser vermiştik. O yıl hava çok soğuktu ve yolların büyük bölümü de kapalıydı. Biz Bursa’dan Yenişehir’e gelirken çok dikkatli ve yavaş geldik. O gece bir otelde kaldık, çünkü yollar kapanmıştı. Dönüşümüz imkânsızdı. Ama güzel günlerdi tabi. En azından sobalarda kestane pişirip kış gecesi modunda yaşayabiliyorduk hayatı.
Hem değişen iklim şartları, hem de değişen teknoloji ve ekonomik şartlar “Nerede o eski kışlar? “   diye düşünmemize sebep oluyor. Eskinin bitişik nizam bahçeli evleri, yerini beş on katlı apartmanlara bıraktı. Bu ilk başta komşuluğu öldürdü yavaş yavaş. Sonra bütün ilişiklerimize yansıdı. Ve tabii hızını alamayan insanoğlu, kendisiyle beraber doğanın da dengesini bozmak için, elinden geleni yaptı ve bunu da gayet güzel bir biçimde başardı. Şimdi artık  insanlar ne eskisi gibi, ne toprak, ne iklimler, ne hava ne su. Yeniden eskiye dönmek mümkün mü? İmkânsız değil belki ama çok zor.
“Bilgisayar çağındayız sobanın lafı mı olur?” diyeceksiniz. Siz de haklısınız. “Misler gibi evimizde doğalgazımız var. Suyumuz sıcacık. Kim uğraşacak sobanın odunuyla, kömürüyle,  tozuyla, toprağıyla.”diyeceksiniz. Haklı gibi görünüyorsunuz lakin bir şey soracağım “Allah aşkına hiç mi özlemiyorsunuz eski günleri. Hiç mi aklınıza gelmiyor, eksi bilmem kaç dereceye düşen ısıya rağmen, harika geçen çocukluğunuz?” sizleri bilmem ama ben çok özledim sobalı kış günlerini. Ve bütün teknolojiyi elimin tersiyle itip, o günlere dönmeyi çok istiyorum. Kar yağıyor lakin sadece sokaklara, çatılara, tarlalara değil aziz okurlar. Başımıza Dakar yağıyor gün be gün.